ارتباط نگرش یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پزشکی

هدف: یکی از کاربردهای مهم فناوری اطلاعات و ارتباطات، یادگیری الکترونیکی است که در جهت ارتقای فرآیند آموزش و بهره وریاز منابع الکترونیکی استفاده می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط نگرش یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی دردانشجویان پزشکی بود.روش: در این مطالعه مقطعی و توصیفی -تحلیلی، ۱۵۴ نفر از دستیاران،کارآموزان وکارورزان بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال۱۳۹۹ شرکت کردند. جهت ارزیابی نگرش دانشجویان به یادگیری الکترونیکی از پرسشنامه استاندارد ۱۵ سوالی استفاده شد و معدل دانشجویان به عنوان پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. دادههای حاصل از این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۶ تجزیه و تحلیل شد. نتایج به صورت آمار توصیفی(جداول فراوانی) و استنباطی( آزمون t مستقل ANOVA و همبستگی) تحلیل شد سطح معنی داری P کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج: نگرش فراگیران به یادگیری الکترونیکی (امتیاز درصدی ۷۷/۵ )، محیط آموزش چندرسانه ای (امتیاز درصدی ۸۵/۷) و محیط آموزش مبتنی بر هدایت آموزش دهندگان (امتیاز درصدی ۸۳/۰۹) در حد مطلوب و نسبت به محیط یادگیری موثر (امتیاز درصدی ۶۴/۷) در حد نسبتا مطلوب بوده است. علاوه بر این نگرش به یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی (معدل) دانشجویان ارتباط معناداری نداشت P>۰/۰۵ نتیجه گیری: در کل، تلفیق نتایج این پژوهش با پژوهش های مرتبط پیشین حاکی از تاثیر مثبت شرکت در دوره های مختلفآموزش الکترونیکی بر نگرش و باورهای فراگیران به ویژه دانشجویان، نسبت به این آموزش هاست. با توجه به اینکه نگرش دانشجویان بهیادگیری الکترونیکی در حد مطلوب بوده است، بنابراین میتوان از ظرفیت ها و نقاط قوت این قبیل آموزش ها در جهت تضمین کمی و کیفی برنامه ها ی آموزشی در آموزش پزشکی بهره جست و از این ظرفیت ها برای غلبه بر موانع و محدودیت های آموزش سنتی وکلاسی خصوصا در بحران پاندمی کووید - ۱۹ استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

دانشجویان پزشکی ، یادگیری الکترونیکی ، پیشرفت تحصیلی