تحلیل ساختار روایی دو حکایت از بوستان سعدی

نگاه ساختاری به آثار ادبی به سبب بررسی عناصر درون متنی و کشف الگوی پیوند آنها، زمینه های دریافت شایستهتر از ماهیت ادبیات را فراهم می آورد و با ارائه ی شگردهای خلق آثار برتر ادبی می تواند به گسترش الگوهایپردازش اثر ادبی کمک کند. گروهی از منتقدان ساختارگرا به فرمهای روایی و بررسی عناصر داستان و قوانینترکیب آنها پرداخته اند. از جمله «تزوتان تودوروف»و «کلود برمون» با ابداع نظام های مبتنی بر نمایش شکل واره ای برای روایت، هر یک طرحی، بر پایه ی چگونگی روابط بین کوچک ترین واحدها پیشنهاد می کنند. در پژوهشحاضر طرح دو حکایت از بوستان سعدی به عنوان یکی از اجزاء تشکیل دهنده ی آنها، بر اساس الگوهای اینساختارگرایان، بررسی و تحلیل شده است. هدف این پژوهش شناساندن هر چه بهتر نظریات تودوروف و برمون وبررسی میزان انطباق حکایاتی از بوستان با پژوهش های آنان و تحلیل ساختاری آن حکایات بر پایه آن نظریاتاست. روش تحقیق کتابخانه ای و تحلیلی است و نشان می دهد که ساختار روایی حکایات بوستان با نظریاتساختارگرایان مورد بحث منطبق است.

کلیدواژه ها:

نظریه ادبی ، ، ساختار روایت ، بوستان سعدی