توسعه اقتصادی و کارآفرینی در محلات حاشیه شهر با رویکرد کشاورزی شهری در مقیاس خرد (محلی)

پایداری اقتصادی یکی از ابعاد بررسی وضعیت توسعه پایدار شهرهاست.در دهه های اخیر رشد شهر نشینی و افزایش مهاجرت به شهر سبب گسترش محلات حاشیه، نشین و سکونتگاه های خودرو در ایران شده است. این موضوع در کنار مسائل کالبدی ، اجتماعی و زیست محیطی و...، سبب مشکلات اقتصادی همچون فقر، بیکاری ، برهم خوردن تعادل فضایی شهرها و عدم دسترسی به مواد غذایی سالم و کافی نیز شده است. از رویکردهایی که در چند سال اخیر در ادبیات شهرسازی و اقتصاد شهری شاهد آن هستیم بحث کشاروزی شهری است که مصادیق آن از مقیاس کلان شهری تا مقیاس های خرد کاربرد دارد.هدف از این پژوهش شناسایی انواع کشاورزی شهری در مقیاس محلی است و نیز سعی شده است اهمیت سرمایه گذاری وکارآفرینی دراین حوزه به خصوص تاثیر آن در رشد اقتصادی محلات حاشیه شهر و چالش های پیش رو تبیین شود. روش تحقیق از نوع مطالعات کیفی و اسنادی است و جمع آوری اطلاعات ، تفسیر و نتایج با استفاده از روش فراترکیب انجام شده و به تحلیل ثانویه اطلاعات پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که میان انواع کشاورزی شهری در مقیاس خانگی که شامل باغچه خانه ها ، بام ها، بالکن ها، حیاط خلوت وکشاورزی آویخته است؛ استفاده از بام های سبز و باغچه های خانه بیشترین فراوانی و درمقیاس واحد همسایگی و محله که مواردی همچون بام های مشترک، دیوار های سبز ، اراضی رها و باغچه بین ساختمان ها ، مزرعه عمودی ، پارک ها و مسیر های سبز را در بر می گیرد ؛ بام های مشترک سبز و مزرعه های کوچک عمودی بیشترین فراوانی را دارند. همچنین با توجه به مزایا و نیز چالش های موجود در گسترش کشاورزی شهری در محلات حاشیه شهر پیشنهاداتی جهت توسعه کسب و کارهای نوآورانه در این حوزه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

کشاورزی شهری ، پایداری اقتصادی ، توسعه پایدار