بررسی میزان باقیمانده چهار نوع حشره کش در خیار گلخانه ای استان اصفهان
محل انتشار: مجله آفات و بیماریهای گیاهی، دوره: 82، شماره: 1
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEN-82-1_002
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
چکیده مقاله:
حشره کش ها از پرمصرف ترین و خطرناک ترین آفت کش های مورد مصرف در گلخانه های خیار، هستند، که احتمال وجود باقیمانده غیر مجاز آن ها در محصول دور از انتظار نیست. جهت ردیابی باقیمانده چهار حشره کش، طی فصل رشد و با فواصل تقریبی ۳۰ روزه از گلخانه های شهرستانهای: فلاورجان، اصفهان، دهاقان و شهرضا نمونه برداری شد. در مجموع ۱۹۲ نمونه جمع آوری و تجزیه شد. در شهرستان اصفهان بیشترین میزان باقیمانده غیر مجاز ثبت شده، برای آفت کش های دیکلرووس (MRL=۰.۰۵ mgkg-۱)، دلتامترین (MRL=۰.۲ mgkg-۱)، ایمیداکلوپرید (MRL= ۱ mgkg-۱) و پی متروزین (MRL=۰. ۵ mgkg-۱) به ترتیب حدود ۷۰، ۵۵، ۱۲ و ۴ برابر میزان مجاز باقیمانده برای آنها بود. این وضیعت در شهرستان شهرضا برای آفت کش های دیکلرووس و ایمیداکلوپراید ۲۰ و ۱۱ برابر، در شهرستان دهاقان برای آفت کش های دیکلرووس، ایمیداکلوپراید و پی متروزین ۹۲، ۱۲ و ۲ برابر و در شهرستان دهاقان نیز به ترتیب ۲۳، ۴ و ۲ برابر ثبت گردید. درصد آلوگی نمونه های خیار به باقیمانده غیر مجاز مجموع آفت کش های تحت بررسی برای هر شهرستان نشان داد که در شهرستان های اصفهان، فلاورجان، شهرضا و دهاقان به ترتیب حدود ۳۴، ۳۹، ۳۴ و ۴۶ درصد از نمونه های خیار حاوی باقیمانده بیش از حد مجاز مجموع چهار حشره کش تحت بررسی بودند. بدین ترتیب مشخص می شود در هر چهار شهرستان در مجموع حدود ۳۵ تا ۴۵ درصد نمونه های هر شهرستان حاوی باقیمانده بیش از حد مجاز آفت کش های تحت بررسی بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن مروتی
بخش تحقیقات آفت کش ها، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
محمد رضا نعمت اللهی
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان