نقش توانبخشی در ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت روان سالمندان

مقدمه: دوره سالمندی می تواند با درجات مختلفی، همراه با کاهش توانمندی های شناختی مانند ضعف در حافظه، اختلال در یادگیری، اختلال در حل مسئله و ... باشد. در موارد شدید، اختلالات شناختی منجر به دمانس یا زوال عقل خواهند شد. بازتوانی شناختی طیف گسترده ای از روش های درمانی را دربرمی گیرد که می تواند توسط متخصصین توانبخشی و یا سایر تخصص های مرتبط اجرا شود. با توجه به اینکه توانمندی های شناختی کیفیت زندگی و سلامت روان سالمندان را تحت تاثیر قرار می دهد، هدف از این مطالعه بررسی نقش توانبخشی در ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت روان سالمندان می باشد.روش تحقیق: مقاله ی مروری حاضر بر تحقیقات منتشر شده بین سال های ۲۰۱۲-۲۰۲۲ در پایگاه های اطلاعاتی google scholar، Elsevior، PubMed و جستجو در منابع کتابخانه ای بوده است که از آن ها جهت تهیه ی مقاله استفاده گردید.یافته ها: مطالعات مختلف نشان داده است گروه هایی از سالمندان که توسط تیم توانبخشی با استفاده از ارزیابی های دقیق و تخصصی، کاهش توانمندی های شناختی را نشان دادند و تحت بازتوانی شناختی قرار گرفتند، با استفاده از روش های مناسب و مداخلات موردنیاز، عملکرد های شناختی در آن ها به میزان قابل توجهی افزایش یافته، مشکلات شناختی در آن ها به میزان چشمگیری کاهش یافته است و کیفیت زندگی و سلامت روان ناشی از اختلالات شناختی در آن ها تا حد بسیار زیادی بهبود و ارتقاء یافته است.نتیجه گیری: توانبخشی با استفاده از ارزیابی های دقیق و استاندارد و تشخیص اختلال شناختی و ارایه برنامه بازتوانی شناختی، به بهبود توانمندی های شناختی و به دنبال آن ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت روان سالمندان کمک می نماید.

کلیدواژه ها:

توانبخشی شناختی ، کیفیت زندگی ، سلامت روان ، سالمندان