مقایسه برآورد توان هوازی آزمون های بروس و بالک از مردان معتاد شهر زاهدان پس از ۸ هفته تمرین هوازی

روش های معتبر و دقیق آزمایشگاهی برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی ابداع شده که انتخاب روش مناسب جهت آزمودنی های خاص موردتوجه است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه و ارتباط آزمون های بروس و بالک در برآورد توان هوازی مردان معتاد شهر زاهدان پس از ۸ هفته تمرین هوازی بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری تحقیق را ۳۰ نفر آزمودنی مرد (۳۶-۲۴ ساله) معتاد به مواد مخدر (تریاک، هروئین و مشتقات آن، به مدت ۳ تا ۵ سال) تشکیل دادند که به صورت تصادفی و در دسترس از کمپ ترک اعتیاد شهر زاهدان انتخاب شدند. در ابتدا آزمونهای بروس و بالک برای تعیین توان هوازی انجام گردید. سپس آزمودنیها به مدت ۸ هفته تمرینات هوازی منظمی را انجام داده؛ مجددا آزمون بعمل آمد. از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، برای تعیین نحوه توزیع داده ها، تی همبسته برای مقایسه توان هوازی و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی دو آزمون استفاده شد. سطح معناداری هم (۰/۰۵≥p) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سطح توان هوازی در هر دو گروه در پس آزمون افزایش معناداری داشت (۰/۰۵>P). {میانگین±انحراف معیار؛ (۱/۶۶±۴۴/۱۹) و (۸۸/۳۲ ±۴۶/۱) در آزمون بروس و (۱۵/۵۳±۴۵/۱) و (۱/۳۸±۴۷/۲۹) میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه در آزمون بالک؛ به ترتیب در پیش و پس آزمون بودند}. بین میانگین اکسیژن مصرفی آزمون های بروس و بالک اختلاف معنی داری مشاهده نشد؛ اما بین داده های حاصل از برآورد اکسیژن مصرفی بیشینه دو آزمون همبستگی معنی داری (r=۰/۶۰ و r=۰/۶۸ به ترتیب در پیش و پس آزمون) مشاهده گردید. همچنین بین زمان سپری شده اجرای آزمون بروس (۰/۳۷±۱۲/۹۵) و بالک (۱/۰۲±۲۲/۱۶ دقیقه) تفاوت معناداری وجود داشت (۰/۰۵>P)؛ اما تفاوت معناداری بین حداکثر ضربان قلب (در دقیقه) بلافاصله پس از آزمون بروس (۳/۴۸±۱۷۴) و بالک (۴/۴۴±۱۷۵/۲۰) و ضربان قلب ۱۵ دقیقه بعد از آزمون بروس (۳/۶۷±۱۰۵/۹۰) و بالک (۱۰۷/۴±۶۳/۵۳ در دقیقه) وجود نداشت (۰/۰۵بالک برای معتادین و آزمون بروس برای زمانی که محدودیت زمانی وجود داشته باشد، مناسب اند.

کلیدواژه ها:

آزمون بروس ، بالک ، توان هوازی ، مردان معتاد