نقش تاریخنگاری تاریخ شفاهی در آیندهنگاری » تاریخ دفاع مقدس«

تاریخ شفاهی پس از انقلاب اسلامی، به عنوان شیوه های در تاریخنگاری انقلاب اسلامی و تاریخ دفاع مقدس کارکرد یافت. در تاریخ شفاهی، راوی، شهودی بر یک حادثه است که به متن تاریخی اصالت و عینیت می بخشد. هنر نویسنده تاریخ شفاهی تبیین کنشگری راوی در یک واقعه تاریخی در یک بازه زمانی مشخص است. حاصل کار، بازتولید مفاهیم نظری برای مطالعات جامعه شناختی است. مطالعات تاریخ شفاهی در جنگ تحمیلی، دربردارنده مفاهیم فرهنگی و اخلاقی است، از این رو با رویکرد تعالیبخشی در جامعه ایران معاصر با نام » تاریخ دفاع مقدس « شناخته شده است و رویکرد تعالیبخشی در جامعه، نوعی آیندهنگری است. امروزه آینده نگری به عنوان یک ابزار تحلیلی با چشم اندازی متمایز، توسعه پیدا کرده است. مقاله پیش رو با روش مطالعه کتابخانه های مبتنی بر تاریخ، به این پرسش پاسخ می دهد که تاریخ نگاری به شیوه تاریخ شفاهی چه نقشی در آیندهنگاری » تاریخ دفاع مقدس « دارد؟ به نظر میرسد تاریخ شفاهی با ثبت مولفه های فرهنگی و هویت ساز که برآیند ارزش های تولید شده در دفاع مقدس است، می تواند مبانی سیاست های فرهنگی آینده را تبیین سازد.

کلیدواژه ها:

ایران ، آیندهنگاری ، تاریخ نگاری ، تاریخروایی ، تاریخ شفاهی ، تاریخ دفاع مقدس