بررسی فقهی ارتداد در فقه مقارن و حقوق کیفری ایران معاصر

ارتداد که به معنای برگشت از دین است در آیاتی از قرآن کریم مذموم و مرتدان را به عذاب الهی وعده داده است و علما بر گناه بودن آن اتفاقدارند. ولی در حد بودن یا تغزیر بودن کیفر ارتداد اختلاف کردهاند. ارتداد در متون فقهی مذاهب اسلامی عقوبتی بسیار سنگین دارد، اما در قوانینموضوعه این عمل جرم شناخته نشده و برای آن مجازات تعیین نگردیده است و مواد قانونی مختصری که به موضوع ارتداد اشاره کرده است حاویتعیین مجازات برای مرتد نیست .با توجه به اینکه قانون اساسی مراجعه به منابع معتبر اسلامی را در صورت سکوت، نقص ،اجمال یا تعارض قوانینضروری دانسته است و تاکید بر این موضوع دارد که تمام قوانین باید بر اساس موازین اسلامی باشد، تعقیب کیفری مرتد در دعاوی کیفری و تعیینمسئولیت مدنی در دعاوی مدنی بر طبق متون فقهی معتبر، لازم است. آثار مدنی ناشی از ارتداد شامل انحلال زوجیت (فسخ نکاح)، سلب مالکیت،محرومیت از ارث و سقوط ولایت بر فرزند میگردد و آثار کیفری آن مجازات حبس و اعدام، بسته به نوع ارتداد و جنسیت مرتد می باشد. یافته هایاین پژوهش حاکی از آن است که با وجود سکوت قانون در مورد ارتداد و آثار ناشی از آن و با وجود اختلافنظر راجع به امکان تعقیب کیفری مرتدبین حقوقدانان، تردیدی در اعمال آثار مدنی نسبت به شخص مرتد نیست.

کلیدواژه ها:

ارتداد ، فقه ، قانون ، مجازات ، اسلام