درمان بیماری سیستمیک اسکلروزیس بر پایه سلول های بنیادین

سیستمیک اسکلروزیس (SSc) بیماری خودایمن بافت همبند است که با رسوب غیرطبیعی کلاژن در پوست و اندام های داخلی است منجر به فیبروز این بافت ها و واسکولوپاتی به دلیل رگزایی ناکافی می شود. گزینه های درمانی اندک و میزان بالای مرگ و میر، مقابله با این بیماری را دشوار کرده است. اگرچه پاتوژنز دقیق آن ناشناخته باقی مانده است، اما فعال شدن سلول های T به صورت غالب، وجود اتوآنتی بادی های اختصاصی و اثربخشی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در بیماری، نشان می دهد که شکست تحمل در سیستم ایمنی ممکن است در پاتوژنز بیماری دخیل باشد. گاهی اوقات بیماری به حدی پیشرفت می کند که به درمان های معمول پاسخ نمی دهد و می تواند باعث آسیب جدی و حتی مرگ شود. درمان استاندارد با سیکلوفسفامید یا به صورت مصرف خوراکی روزانه یا تزریق داخل وریدی ماهانه در این بیماران تنها اثربخشی محدودی را نشان داده است. یکی از درمان هایی که در حال حاضر برای SSc در حال مطالعه است، درمان با سلول های بنیادی (stem cell therapy) به علت وجود خواص منحصر به فرد این سلول ها می باشد، به عنوان مثال هنگام تقسیم سلولی، سلول بنیادی به یک استم سل جدید و یک سلول دختر تمایز می یابد، در واقع هم خود را بازسازی می کند و هم می تواند به انواع سلول ها و بافت ها تمایز یابد؛ همچنین خواص تعدیل کننده سیستم ایمنی و اثر سلول بنیادی درمانی در اسکلرودرمی را نشان دهد. تاثیر درمان با سلول های بنیادی بر اسکلرودرمی درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCT) و درمان با سلول های بنیادی خونساز (HSCT) نتایج امیدوارکننده ای در بیماران SSc نشان داده است. به هر حال، مطالعات آتی برای پاسخ به بسیاری از مسائل مربوط به درمان با سلول های بنیادی در این بیماران ضروری است.

کلیدواژه ها:

درمان با سلول های بنیادی خون ساز ، درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی ، سیستمیک اسکلروزیس ، درمان با سلول های بنیادی