نقش سلول های بنیادی در درمان مرگ استخوان ران

مقدمه و هدف: تحقیقات سلول های بنیادی از نیاز به کشف امکانات درمانی جدید برای بیماری های صعب العلاج و کشنده ناشی شد؛ اگرچه اختلالات اسکلتی عضلانی اساسا غیر کشنده هستند اما شیوع بالای آن ها و سهولت نسبی انجام آزمایشات بالینی، ‍ کاربرد بالینی سلول های بنیادی در این زمینه را تسهیل کرده است.درمان با سلول های بنیادی می تواند به صورت موضعی برای بازسازی استخوان غضروف و تاندون اعمال شود. روش های بیماری کاندید در بازسازی استخوان عبارت اند از: نقایص بزرگ استخوانی جوش نخوردن شکستگی ها و استئونکروز. نقص استئوکندرال کانونی و آرتروز اهداف فعلی برای بازسازی غضروف هستند. ONFH مرگ استئوسیت ها و و تغییرات ساختاری بعدی است که منجر به فروپاشی سر استخوان ران و آرتروز ثانویه مفصل ران می شود که در جوانان رخ می دهد و نیاز به بازسازی غضروف کامل مفصل لگن زودرس دارد. روش های درمانی مختلفی از جمله رفع فشار هسته و استئوتومی چرخشی برای حفظ سر استخوان ران در ONFH ایجاد شده است.اگزوزوم های ترشح شده توسط سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القاییiPS-MSC-Exos) (پتانسیل درمانی بالایی در بافت های ایسکمیک دارند.تجویز iPS-MSC-Exos به طور قابل توجهی از تحلیل استخوان جلوگیری می کند و تراکم عروق کوچک در سر استخوان ران را در مقایسه با گروه کنترل افزایش می دهد. به علاوه به طور قابل توجهی ظرفیت های تکثیر، مهاجرت و لوله سازی سلول های اندوتلیال را در شرایط آزمایشگاهی افزایش می دهد. همچنین می تواند مسیر سیگنالینگ PI۳K/Akt را در سلول های اندوتلیال فعال کند. روش کار: در نگارش این مقاله از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتیScience Direct, Scopus, Springer Science و Google scholar استفاده شدند. این مقاله با استفاده از کلمات کلیدی سلول های بنیادی، درمان، نقصیه استخوانی، بازسازی استخوان، ONFH، نگارش شده است.نتیجه: محققانBMAC را به رفع فشار هسته اضافه کردند و نتایج مثبتی گزارش شد طبق تحقیقات انجام شده در مورد اثر پیوند BBC مغز استخوان که بر روی ۴۵ بیمار ONFH و در مرحله ی l تا Fica lll انجام شد که به دو گروه کنترل و گروه درمان اختصاص داده شد و در نتیجه به این صورت بود که کاهش قابل توجهی از درد و علائم بالینی مفصل در گروه درمان مشاهده شد و میزان عدم پیشرفت لگن مرحله l/lll در گروه درمان ۱۰۰%و گروه کنترل %۶۶/۷بود و همچنین میزان موفقیت بیماران مبتلا به ضایعات مرحله l یا ll Ficatبیشتر از بیماران دارای ضایعات مرحله lll است. در مقایسه با گروه رفع فشار هسته درمانBMSC به طور قابل توجهی نمره هریس هیپ را بهبود بخشید و حجم ضایعات نکروز سر استخوان ران را کاهش داد بیمارانی که دارای ضایعات بزرگ با اندازه متوسط هستند میزان نارسایی بالایی را نشان دادند همچنین با استفاده از BMAC و پلاسمای غنی از پلاکت در طول رفع فشار کم تهاجمی سر استخوان ران در درمان ONFH در مرحله lll Ficat lتسکین درد قابل توجهی در ۸۶%از بیماران را گزارش داد.یافته های نشان می دهد که پیوند iPS-MSC-Exos با ترویج رگ زایی موضعی و جلوگیری از تحلیل استخوان، اثر پیشگیرانه ای بر ONFH دارد. اثر ترویجی ممکن است به فعال شدن مسیر سیگنالینگ PI۳K/Akt در سلول های اندوتلیال نسبت داده شود.