جایگاه گردشگری روستایی در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگران(مطالعه موردی: روستای درسجین شهرستان ابهر)

کشور ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران سایر کشورها می باشد و در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در این صنعت نیز توجه ویژه ای به آن دارند ولی متاسفانه رشد این صنعت در کشور ایران بسیار کند و نامحسوس است. از یکسو تنوع زیستی و وجود چهارفصل کامل و جاذبه های طبیعی بی همتا در کنار فرهنگ اصیل ایرانی بیانگر قابلیت بالای توسعه گردشگری در ایران است. از سوی دیگر فراوانی منابع فرهنگی، طبیعی و تاریخی در نواحی روستایی ایران بیانگر این است که در صورت برنامه ریزی و مدیریت اصولی این منابع می تواند به عنوان کالاهای فرهنگی - گردشگری ارزشمندی مورداستفاده قرار گیرد. با توجه به اهمیت موضوع گردشگری در خصوص نتایج اقتصادی و رفاهی آن در جوامع و تلاش طراحان و برنامه ریزان شهری و روستایی در جذب حداکثری گردشگر، این تحقیق سعی دارد با رویکردی نظری- کاربردی بر پایه مطالعات استادی - کتابخانه ای به بررسی جایگاه و توانمندی های روستای درسجین ابهر در صنعت گردشگری پرداخته و سپس اثرات اقتصادی توسعه این صنعت را مورد مداقه قرار دهد و در پایان با ارائه پیشنهادها و راهکارهای اصلاحی گامی در هموارسازی مسیر دستیابی به توسعه گردشگری در مناطق روستایی ایران بردارد. امید آنکه باهمت مسئولین اجرایی و برنامه ریزان شهری و روستایی زمینه های مساعدی برای استفاده بهینه و پایدار از گردشگری روستایی فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، گردشگری روستایی ، توانمندی اقتصادی ، روستای درسجین