ارزیابی سیگنال راه رفتن در سنین ۳ تا ۱۴ سالگی با ارائه شاخص جدیدی از فضای فاز

زمان گام(زمان برخورد پاشنه یک پا تا برخورد بعدی پاشنه همان پا با زمین) ۵۰ کودک(دختر و پسر)۳ تا ۱۴ سال مورد مطالعه قرار گرفته است. از مشخصه های آماری و شاخصی جدید از فضای فاز سیگنال در دو حالت با تاخیر واحد و تاخیر بهینه استفاده شد. نتایج نشان می دهند هرچه فاصله سنی بین دو گروه سوژه بیشتر باشد، اختلاف بین ویژگی های دو گروه نیز معنادارتر است(۰۵/۰>). مقادیر برخی شاخص ها مانند واریانس در بین ویژگی های خطی و ماکزیمم تجزیه مقدار تکین در ویژگی های غیر خطی با افزایش سن کاهش می یابند. نتایج این تحقیق با گزارشات پژوهش های پیشین مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

اطلاعات متقابل ، پردازش غیرخطی ، تجزیه مقدار تکین ، سیگنال راه رفتن ، فضای فاز.