بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر کیفیت خواب و بی خوابی افراد میانسال

اختلال خواب به عنوان یکی از دلایل مهم و رو به افزایش نگرانی برای بهداشت عمومی شناخته شده است مشخصه بی خوابی، یکی از مهمترین اختلالات خواب ، همانطور که توسط متخصصان خواب توضیح داده شده است، اغلب دارای مشکل در شروع یا حفظ خواب، بیدار شدن در صبح زود و خواب غیر ترمیمی است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر کیفیت خواب و بی خوابی افراد میانسال می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش میانسالان شهر کرمانشاه که از کیفیت خواب خود رضایت نداشتند، بودند. از بین تعدادی از افراد میان سال که به مراکز و کلینیک های روانشناسی جهت بی خوابی و اختلالات خواب مراجعه کرده بودند به شیوه نمونه گیری دردسترس، ۴۰ نفر از آنان که شرایط ورود به پژوهش را داشتند، انتخاب و به صورت گمارش تصادفی و مساوی به دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ملاک های ورود به مطالعه عبارت بود از: سن بالای ۴۰ سال و کمتر از ۶۰ سال، داشتن مشکلات خواب، عدم وابستگی به هر گونه داروی مخدر، مسکن، ضد افسردگی، خواب آور، الکل، تمایل جهت شرکت در پژوهش، کسب نمره بالای ۱۴ از ۲۸ در پرسشنامه شدت بی خوابی و نمره ۶ و بالاتر از ۲۱ در کیفیت خواب، سلامت روانی و جسمانی و همچنین ملاک های خروج از مطالعه شامل قطع پروتکل موسیقی درمانی به هر دلیل تا پیش از اتمام دوره مداخله و امتناع از تکمیل کردن پرسش نامه ها بودند. جهت بررسی آزمون فرضیه های پژوهش، از آمار استنباطی از روش تحلیل کواریانس چند متغیری با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده گردید. مطابق با نتایج موسیقی بر کیفیت خواب و بی خوابی افراد میانسال اثرات مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، کیفیت خواب ، بی خوابی ، خواب میانسالان.