اولویت بندی عوامل موثر بر فرسودگی شغلی در بین کارمندان بنیاد تعاون نیروی انتظامی

هدف تحقیق حاضر مطالعه و اولویت بندی عامل های اثر گذار بر فرسودگی شغلی در بین کارمندان بنیاد تعاون نیروی انتظامی است. روش تحقیق این مطالعه کمی و پیمایشی می باشد که جامعه آماری آن نفر بوده و نمونه آن با فرمول کوکران به تعداد ۳۰۰ نفربه دست آمده است.و ابزار آن پرسشنامه ای است که ازتلفیق چندین پرسشنامه استاندارد ابهام وتعارض در نقش، حمایت اجتماعی و عزت نفس شکل گرفته است که اعتبار آن سازه ای بوده و پایایی آن با آلفای کرونباخ به دست آمده است و نتایج تحقیق نشاندهنده آن است که در بین مولفه های متغیر عوامل سازمانی مولفه ابهام نقش با میزان تاثیرگذاری بر متغیر فرسودگی شغلی به میزان ۰ ۲۵۳ در رتبه اول می باشد نتیجه به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نمایانگر وجود تاثیر حمایت اجتماعی به عنوان عامل بین فردی بر فرسودگی شغلی می باشد. اساس فرضیه سدکنندگی (ضربه گیر) حمایت اجتماعی، می توان چنین تبیین کرد که افزایش حمایت اجتماعی می تواند سدی در برابر افزایش سطوح استرس و فرسودگی باشد. طبق این مدل، رواب بین فشارزاهای کاری و فرسودگی وقتی که حمایت اجتماعی کم است می تواند بسیار قوی باشد، در حالی که میزان همین رواب وقتی حمایت بالاست، کم و ضعیف می گردند. در بین مولفه های متغیر عوامل درون فردی مولفه عزت نفس دارای بیشترین میزان تاثیرگذاری بر متغیر فرسودگی شغلی به میزان ۰ ۱۷۹ می باشد

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، کارمندان ، بنیاد تعاون ، نیروی انتظامی