ارزیابی تاثیرکنه کش های فلومایت و دایابون-۳ در کنترل کنه تارتن دولکه ای درگلخانه های رز
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 36، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 279
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-36-1_005
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401
چکیده مقاله:
کنه های تارتن درمیان آفات رز گلخانه ای، بیشترین دوره خسارت و مقاومت را به سموم ایجاد می کنند و بکارگیری تناوب مصرف کنهکشهای جدید و موثر در کاهش پدیده مقاوت توصیه می شود. در این بررسی تاثیر غلظت ۴/۰ و ۵/۰ در هزار کنهکش فلوفنزین (flumite ۲۰% SC)، غلظت ۸ و۱۰ در هزار سم گیاهی دایابون-۳ (Dayabon-۳) با کنهکشهای آبامکتین (vertimec, ۱.۸% EC)، هگزی تیازوکس (nissorun ۱۰% EC)، اتوکسازول (barque ۱۰% EC) در گلخانه های رز و علیه جمعیت کنه تارتن دو لکه ای در تهران، محلات و اصفهان در سال ۱۳۹۴ ارزیابی گردید. از بوتههای رز کشت شده در گلدان در یک ردیف ۱۰ متری در طرح کاملا تصادفی با سه تکرار استفاده شد. از برگ شاخههای خمیده و عمودی بوته های رز در فواصل هفت روز نمونه برداری انجام و با مشاهده میانگین ۳ کنه فعال در ۳۰ % نمونه برگها اقدام به سم پاشی تیمارها شد. کارائی تیمارها با جمعآوری تصادفی ۳۰ نمونه برگ و با شمارش جمعیت فعال کنه در فواصل یک روز قبل و ۳، ۷، ۱۴ روز بعد انجام و درصد تلفات کنه مورد تجزیه آماری قرار گرفت. نتایج تلفات کنه از تاثیر غلظت ۵/۰ در هزار فلومایت و۱۰ در هزار دایابون از نوبت ۳ تا ۱۴روز در تهران از ۸۹/۸۲ % تا ۳۵/۵۶ % و از ۶۴/۸۲ % تا ۶۵/۴۹ % با کاهش و در اصفهان از ۶۱/۷۸ % تا ۹۳/۸۲ % و از ۰۴/۷۱ % تا ۲۷/۷۴ % با افزایش و در محلات نسبتا ثابت و از ۶۸/۶۷ % تا ۷۰ % و ۹۷/۶۲ % تا ۶۶ % به ثبت رسید. کارائی غلظت های فلوفنزین و دایابون ۳ در مقایسه با کنه کش های مجاز در تهران و محلات بیشتر ولی نسبت به تاثیر آبامکتین و نیسورون کمتر در اصفهان ملاحظه شد. از غلظت های بیشتر فلوفنزین و دایابون در شروع فعالیت کنه های تارتن رز گلخانه ای و در تناوب مصرف با سایر سموم می توان استفاده نمود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود اربابی
بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران، تهران
اصغر حسینی نیا
گروه فن آوری و مدیریت تولید، پژوهشکده گل و گیاهان زینتی، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران، محلات
محمد سعید امامی
بخش گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران، اصفهان
مجتبی خانی
بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :