نقش فلاوونوئیدهای گیاهی در عملکرد نشخوارکنندگان و طیور

فلاوونوئیدها ترکیبات پلی فنلی هستند که دارای خواص فارماکولوژیک زیادی بوده و در صورت استفاده از آنها در جیره، می توانند باعثبهبود عملکرد رشد دام و کیفیت محصولات دامی گردند. فلاوونوئیدها دارای اثرات تقویت کنندگی سیستم ایمنی، ضدالتهابی،آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی و ضداکسیداتیو قوی نیز می باشند. به دلیل اثرات ضدمیکروبی فلاوونوئیدها، اخیرا از آنها به عنوان جایگزینیبرای آنتی بیوتیک ها در جیره های نشخوارکنندگان استفاده شده است. یافته های اخیر نشان داده که افزودن فلاوونوئیدها به جیره هاینشخوارکنندگان می تواند باعث کاهش تولید متان شکمبه ای شود. فلاوونوئیدها قادر به بهبود تولید اسیدهای چرب فرار در شکمبه ازطریق کاهش تولید غلظت نیتروژن شکمبه ای و نیز کاهش تولید متان می باشند. به نظر می رسد که مکمل کردن جیره دام های دچار تنشگرمایی با فلاوونوئیدها، بیشترین بهره را در عملکرد آنها داشته باشد. نشان داده شده است که ایزوفلاوون ها و فلاوانول ها زیست فراهمیپایینی داشته، اما زیست فراهمی بالاتری برای پروآنتوسیانیدین ها گزارش شده است. نتایج برخی از مطالعات نشان داده که فلاوونوئیدهابه طور مطلوبی باعث تغییر پروفایل اسیدهای چرب گوشت و بهبود ماندگاری اکسیداتیو گوشت شده اند. در این مقاله سعی شده است کهجنبه های کاربردی و اثرات فلاوونوئیدها بر عملکرد دام های نشخوارکننده مورد بررسی قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

فلاوونوئید ، دام ، عملکرد رشد ، سیستم ایمنی ، شکمبه