مقایسه اثربخشی درمان شیاختی رفتاری و واقعیت درمانی گلاسر بر بهبود اشفتگی های مرتبط با مرگ در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان می تواند مشکلات روان شناختی زیادی برای بیماران به وجود بیاورد و ضروری است روش های موثری برای کمک به آن ها یافت شود. از این رو این پژوهش باهدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی - رفتاری و واقعیت درمانی گلاسر در بهبود آشفتگی های مرتبط با مرگ در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع نیمه ازمایشی و به صورت پیش آزمون - پس آزمون با دو گروه ازمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای سرطان پستان و مراجعه کننده به بیمارستان های شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بودند. نمونه شامل ۴۵ نفر از بیماران بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه شناختی رفتاری، واقعیت درمانی گلاسر و گروه کنترل جایگزین شدند. از مقیاس اضطراب مرگ، افسردگی مرگ و بررسی دیدگاه های شخصی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق مانکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه شناختی - رفتاری و واقعیت درمانی گلاسر با گروه کنترل در مرحله پس آزمون اضطراب مرگ P<۰/۰۵,F=۱۵/۴۴ افسردگی مرگ P<۰/۰۵,F=۲۱/۷۹ تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین گروه شناختی رفتاری و واقعیت درمانی گلاسر در اضطراب و افسردگی مرگ تفاوت معناداری وجود دارد. P<۰/۰۵ و واقعیت درمانی گلاسر اثربخشی بیشتری دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، درمان شناختی رفتاری و واقعیت درمانی گلاسر می توانند به عنوان یک روش موثر در بهبود آشفتگی های مرتبط با مرگ بیماران مبتلا به سرطان پستان به کار گرفته شوند و در این زمینه واقعیت درمانی کلاسر می تواند کارآمدتر باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی - رفتاری ، واقعیت درمانی گلاسر ، اضطراب مگر ، افسردگی مرگ