مقایسه تاثیر دو روش فیزیوتراپی و آب درمانی به همراه فیزیوتراپی برمیزان درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری- کارآزمایی بالینی تصادفی

سابقه و هدف : فیزیوتراپی و تمرین درمانی خط اول درمان کمردرد هستند. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر دو روش درمانی فیزیوتراپی و آب درمانی به همراه فیزیوتراپی بر کاهش درد و ناتوانی عملکردی بیماران دارای کمر درد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری می باشد.مواد و روش ها : این پژوهش بر روی ۶۰ بیمار ۲۵ تا ۵۰ سال مبتلا به فتق دیسک کمر انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه مساوی ( دوگروه درمانی و یک گروه کنترل ) تقسیم شدند . تمام گروه ها به مدت هشت هفته تحت درمان قرار گرفتند. متغیر درد بر اساس مقیاس عددی خط کش درد (VAS) و ناتوانی عملکردی بر اساس پرسش نامه اوسوستری (ODQ) قبل از درمان و بعد از هشت هفته مداخله درمانی، اندازه گیری شد.یافته ها : سه گروه درمانی اختلاف معنی داری را در کاهش میزان درد و ناتوانی عملکردی نشان دادند ( .( P < ۰/۰۵ در هشت هفته بعد از درمان، میزان کاهش درد و کاهش ناتوانی در گروه ترکیبی نسبت به گروه فیزیوتراپی(( Pco= ۰/۹۹و ( Pco= ۰/۰۰۵) بود. میزان کاهش درد و ناتوانی عملکردی در گروه های درمانی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری از خود نشان دادند. p = ۰/۰۰۱نتیجه گیری : هر دو روش درمانی به میزان قابل توجه ی باعث کاهش درد و ناتوانی عملکردی شدند، اما روش ترکیبی در کاهش درد نسبت به روش فیزیوتراپی موثرتر بود .

کلیدواژه ها:

فیزیوتراپی ، آب درمانی ، کمر درد ، فتق دیسک کمر