کاربرد برنامه ریزی خطی برای تعیین بهترین الگوی کشت(مطالعه موردی اراضی پایین دست سد گاوشان)

در طرح های توسعه کشاورزی با توجه به اقلیم، نیاز منطقه، قیمت فروش محصول، آب قابل دسترس و .... الگوی کشت از سوی کارشناسان زراعت پیشنهاد می شود. مسئله موجود، تعیین درصد کشت گیاهان مختلف است تا علاوه بر تامین نیازهای منطقه بیشترین سود نیز حاصل گردد. واضح است که می توان با استفاده از سعی و خطا الگوی های مختلف را تعیین نمود و سود هر کدام را محاسبه کرد اما برای کاهش میزان محاسبات و صرفه جویی در زمان و نیز رسیدن قطعی به سود بهینه می توان از روشهای برنامه ریزی خطی استفاده نمود. در این تحقیق الگوی کشت بهینه را با توجه به محدودیت های منطقه محاسبه گردد. منطقه مورد مطالعه اراضی پایین دست سد گاوشان که شامل دو دشت بیلوار و میاندربند واقع در استان کرمانشاه می باشند. اطلاعات کشت مانند نیاز آبی دوره رشد محصول، سود خالص هر هکتار از محصولات، محدودیت آب موجود و ... تعیین و معادلات لازم تشکیل گردید و این معادلات با استفاده از نرم افزار لیندو(LINDO6.1) برای الگوی کشت با تراکم 100 درصد با حداکثر سود058/401 میلیارد ریال در سطح 32000 هکتار و با محدودیت آبی 310 میلیون متر مکعب در سال بدست آمد.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، برنامه ریزی خطی ، بهینه سازی