بررسی تصفیه پذیری شیرابه حاصل از محل های دفن بوسیله ممبران فیلتر

این مطالعه به منظور بررسی میزان تصفیه پذیری شیرابه حاصل از محل دفن تهران واقع در محل کهریزک بوسیله ممبران فیلتر انجام شده است، در این مطالعه شیرابه حاصل از محل دفن پسماند با عمر 2 تا 5 سال و میانگین اکسی ژن مورد نیاز شیمیایی 70000 میلی گرم بر لیتر جهت تغذیه یک راکتور ممبران بیوراکتور (MBR) به حجم 175 لیتر ، رژیم جریان نیمه پیوسته و ممبران هالوفیبر از جنس پلی پروپیلن با اندازه روزنه 0.1 میکرون استفاده شده است، در این حالت راکتور با شرایط سن لجن برابر 55 روز، زماند ماند هیدرولیکی 15 روز ، دمای 21 درجه سانتی گراد ، PH برابر و نرخ هوادهی 0.22 سی سی در ثانیه و اکسیژن محلول 2 میلی گرم بر لیتر راه اندازی گردید و در این حالت COD خروجی راکتور به 1300 میلی گرم برلیتر رسید، در این مرحله به منظور افزایش راندمان تصفیه خروجی راکتور MBR از فیلتر اسمز معکوس (RO) عبور داده شد که در این حالت میزان کدورت نصف و خروجی به 1100 میلی گرم بر لیتر کاهش یافت، با توجه به مطالعات صورت گرفته در این خصوص نسبت کربن به ازت داخل ممبران بیوراکتور باید کمتر از 10 باشد که در حال حاضر 290 می باشد و میزان کیلوگرم اکسیژن مورد نیاز به کیلوگرم اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD) داخل راکتور جهت انجام واکنش بهینه 1.2 الی 1.5 باشد که در شرایط فوق برابر 0.0044 می باشد که باید تامین گردد.

کلیدواژه ها:

تصفیه ، شیرابه ، پسماند ، ممبران فیلتر ، MBR