اثر نانوالیاف سلولز بر عملکرد آهار نشاسته مورد استفاده در آثار کاغذی تاریخی

این پژوهش باهدف ارزیابی نانوالیاف سلولز و بررسی تاثیرات آن روی آهار نشاسته به عنوان پرکاربردترین آهار مورداستفاده در آثار کاغذی تاریخی و کاربرد آن به عنوان استحکام بخش جهت بازگرداندن مقاومت کششی و پایداری به آثار کاغذی تاریخی انجام شده است. روش انجام پژوهش تحلیلی- مقایسه­ای و شیوه گردآوری داده­ها از طریق آزمایش­های مرتبط با موضوع پژوهش همچون pH سنجی، رنگ سنجی و اندازه­گیری مقاومت کششی نمونه­ها بوده است. در این پژوهش نانو الیاف سلولز با درصدهای وزنی ۵/۰، ۱ و ۲ درصد، به صورت سوسپانسیون با آب تهیه شد و جهت تیمار نمونه­ های بدون آهار و نمونه­های حاوی آهار نشاسته، مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد شاخص مقاومت کششی نمونه­های بدون آهار و نمونه­های حاوی آهار نشاسته پس از تیمار افزایش پیداکرده است اما پس از کهنه­سازی شاخص مقاومت کششی نمونه­های حاوی آهار نشاسته مقداری کاهش یافته است. بیشترین میزان مقاومت کششی پس از تیمار مربوط به نمونه­های حاوی آهار نشاسته با تیمار ۲ درصد به میزان ۳۶ Nm/g و پس از کهنه­سازی نیز مربوط به نمونه­های بدون آهار با تیمار ۲ درصد به میزان ۲/۲۸ Nm/g است. میزان pH نمونه­های بدون آهار پس از تیمار در محدوده ۹۸/۶ تا ۱۷/۷ و بعد از عمل کهنه­سازی نیز در محدوده نزدیک به خنثی ۸۵/۶ تا ۱۱/۷ قرارگرفته است. pH نمونه­های حاوی آهار نشاسته پس از تیمار در محدوده خنثی ۳۶/۷ تا ۴۲/۷ و پس از کهنه­سازی نیز در محدوده ۱۶/۷ تا ۱۹/۷ قرارگرفته است. بررسی تغییرات رنگی نمونه­ها نشان داد بعد از تیمار نمونه­های بدون آهار و نمونه­های حاوی آهار نشاسته، رنگ نمونه­ها روشن­تر شده است. بعد از مرحله کهنه­سازی، رنگ هر دو گروه نمونه­ها تیره­تر شده و به سمت زرد شدگی تمایل پیداکرده است. البته تغییرات رنگی ایجادشده در نمونه­های حاوی آهار نشاسته نسبت به نمونه­های بدون آهار کمتر بوده است.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف سلولز ، آثار کاغذی تاریخی ، آهار نشاسته