شهر الکترونیک و مدیریت شهری پایدار در شهرداری ها، نمونه موردی: شهرداری منطقه ۶ شهر مشهد

امروزه با گسترش شهرنشینی و توسعه زیرساخت های فناوری و تکنولوژی، ضرورت توجه به شهر الکترونیک در مدیریت شهرها انکار ناپذیر است. ایجاد شهر و دولت الکترونیک، نه تنها موجب صرفه جویی در زمان، هزینه ها و منابع مصرفی می گردد، بلکه در تقویت ارائه خدمات و پاسخ سریع و آسان به نیازهای شهروندان بسیار موثر می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی شهرداری منطقه ۶ شهر مشهد به جهت میزان تحقق پذیری شهر الکترونیک و مدیریت شهری پایدار می باشد. به طور کلی، روش تحقیق این پژوهش، توصیفی – تحلیلی بوده و نحوه گردآوری اطلاعات، استفاده از اسناد کتابخانه ای و مطالعات میدانی می باشد، به نحوی که پس از گردآوری شاخص های شهر الکترونیک و مدیریت شهری پایدار، میزان تحقق پذیری و توجه به این شاخص ها به وسیله پرسشنامه مورد سنجش کارکنان شهرداری منطقه ۶ و مراجعه کنندگان این سازمان قرار می گیرد. نتایج پرسشنامه گویای این امر بود که میزان تحقق پذیری شهر الکترونیک و مدیریت شهری پایدار در شهرداری منطقه ۶ مشهد مقدس در سطح مطلوبی قرار ندارد. لذا در نهایت، راهبردهایی در راستای تقویت شهر الکترونیک و مدیریت شهری پایدار در شهرداری ها ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، مدیریت شهری ، توسعه پایدار ، مدیریت شهری پایدار ، شهرداری