بررسی اثرطرح های مرتعداری بر میزان تولید علوفه مراتع

مشکلات و مسائل موجود در عرصه های منابع طبیعی کشور موجب ارائه سیاست ها و برنامه هایی همچون الگوهای جدید مدیریتی برای اجراء در این عرصه ها شده است. یکی از این الگوها که تقریباً از دو دهه پیش در عرصه های مرتعیاعمال شده، واگذاری طرحهای مرتعداری به بهره برداران اینگونه عرصه هاست. این تجربه جدید ایجاب می کند که به منظور تداوم آن و یا رفع نواقص احتمالی ، مورد بازنگری و ارزیابی مداوم یا مقطعی قرار گیرد.بمنظوربررسی اثرطرحهای مرتعداری برمیزان تولید و تغییرات آن، مراتع به سه قسمت تقسیم بندی شدند. بطوری که: در هر یک از مراتع یک قسمت قرق, یک قطعه مرتع احیاء شده مورد بهره برداری و یک قسمت مرتع بدون عملیاتاحیاء ولی در دست بهره برداری، از اجزاء این تقسیمات بود،و در نهایت مرتع بلافصل و همجوار آن هم به عنوان شاهد انتخاب و اساس مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در سطح 1% بین مقدار تولید عرصه های مورد بررسی وتیمارهای آن اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین بر اساس آزمون دانکن، عرصه های قرق و مراتع احیاء شده در گروه برتر نسبت به منطقه بدونعملیات و شاهد در گروه بعدی قرار گرفته اند . این نتیجه نشان می دهد که طرحهای مرتعداری نباید به شکل رها شده مدیریت شوند بلکه میبایستی نظارت و اجرای طرحهای پشتیبانی و احیاء در آنها تداوم یابد. و این امر دقیقاً یکی از مشکلات موجود در رابطه با بهره برداری و نظارت در عرصه مرتعی کشور است که طرحها بدون تداوم و مقطعی و گاهاًبمنظور افزایش آمار اجرایی بدون در نظر گرفتن تداوم و زمان دستیابی به اهداف طرح اجرا می شوند

کلیدواژه ها:

طرح مرتعداری ، میزان علوفه ، قرق ، عملیات اصلاحی