اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر دشواری تنظیم هیجان در معتادان در حال ترک

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر دشواری تنظیم هیجان در معتادان در حال ترک انجام شد. دراین پژوهش از یک طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل تمامی معتادان در حال ترک مرکز بهبودی اعتیاد بازگشت دوباره زندگی در شهرستان لنگرود بود که از میان آنها ۳۰ نفر بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس دشواری در تنظیم هیجان استفاده گردید. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش متمرکز بر شفقت را دریافت کردند درحالیکه گروه کنترل تحت هیچ مداخلهای قرار نگرفتند. برای تجزیه و تحلیل نمرات کل دشواری تنظیم هیجان از تحلیل کواریانس تک متغیری استفاده شد که نتایج نشان داد با حذف اثر پیش آزمون، آموزش متمرکز بر شفقت دشواری تنظیم هیجان معتادان در حال ترک را به طور معناداری کاهش میدهد. همچنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری بیانگر این بود که آموزش متمرکز بر شفقت باعث کاهش معنادار تمام خرده مقیاسهای دشواری تنظیم هیجان، به جز دشواری در انجام رفتار هدفمند و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی میشود. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش متمرکز بر شفقت روش مناسبی برای کاهش دشواری تنظیم هیجان معتادان در حال ترک است. بنابراین بهتر است که از روش آموزشی متمرکز بر شفقت در مراکز بهبودی اعتیاد استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش متمرکز بر شفقت ، دشواری تنظیم هیجان ، معتادان در حال ترک