بررسی مکانیسم سلول های لوسمی حاد و پیوند سلولی خون ساز

پیوند سلول های خونساز آلوژنیک از اعضای خانواده ها هاپلودیک راه حلی امیدوارکننده برای ارائه HCT الوژنیک به تقریبا همه بیماران با اندیکاسیون پیوند، اما فاقد اهداکننده کاملا سازگارو یا به سرعت در دسترس است. با این حال، ازدیدگاه ایمونولوژیک، هاپلو - HCT چالش برانگیزترین محیط پیوند رانیز نشا می دهد، که دو سیستم ایمنی عمدتا ناسازگار با HLA را متضاد می کند و بنابراین خطر جدی بیماری پیوند در مقابل میزبان GvHD و رد ایمنی را به همراه دارد. بحث: یکی از مهم ترین مسائل باز در مورد از دست دادن HLA، درک زمان وقوع تغییر ژنتیکی یا به عبارت دیگر، وجود یک کلون مقاوم در برابر ایمنی بی نهایت کوچک قبل از allo-HCT است یا خیر. تابه امروز محرک های مولکولی Aupd چندان شناخته شده نیستند. نشان داده شده است که افزایش حساسیت به شکست های کروموزومی و اثرات القاکننده های اسیب DNA از جمله عواملی شیمی درمانی، ممکن است منجر به افزایش Aupd در نزدیکی مکان های نوترکیبی میتوزی شود، و بیماران تحت درمان شدید را که تحت عمل پیوند قرار می گیرند، به خطر می اندازد. نتیجه گیری: چشم انداز allo-HCT و هاپلو HCT به طور خاص، به سرعت در حال تغییر است، با پلت فرم های متعدد قادر به دستیابی به نتایج قابل توجه در درازمدت، کاهش خطر سمیت های مرتبط با درمان و مرگ و میر نیز امکان اجرای درمان های دارویی یا سلولی نوآورانه را در پیگیری پس از پیوند ایجاد کرده است، ودرک allo-HCT را از یک درمان تثبیت نهایی به یک «پلتفرم» تبدیل کرده است. برای ساختن در این سناریوی جدید، ارتباط باتجزیه و تحلیل نقاط پایانی بالینی یک مطالعه دقیق در مورد اینکه چگونه تغییر دستورالعمل allo-HCT بر ایمنوبیولوژی آن تاثیر می گذارد، بسیار مهم خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سلول ، سرطان ، HCT ، HLA ، لوسمی