دو سویه اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک نشانگرهای جدید و بررسی سروتیپ نقص آنها در چسبندگی

اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک EPEC، که متعلق به سویه های اسهالی متصل کننده و محوکننده است، عامل اصلی اسهال تهدیدکنده زندگی نوزادان در کشورهای در حال توسعه است. اکثر گونه های جدا شده EPEC مربوط به سروتیپ های O خاص هستند و دو سویه، EPEC۰۰۱، و EPEC۰۸۰، که در حین تشخیص معمول قابل سروتی شدن نیستند، جدا می شوند. در ین مطالعه ما یک توصیف عمیق از خوشه های ژنی O-AGCs O-antigen آنها و همچنین جهش زایی ایجاد شده از O-AGC ها را برای تجزیه و تحلیل عملکرد سنتز آنتی ژن O OAg دادیم. درنتیجه تجزیه و تحلیل توالی نشان داد که وقوع O-AGC در EPEC۰۰۱ و E. coli O ۱۳۲ ممکن است با ترکیب مجدد بین آنها انجام شود و EPEC۰۹۰ و E.coli O۲/۰ ممکن است هر O-AGC را از اجداد غیر معمول بدست بیاورند. ما همچنین نشان دادیم که باکتری های OAg_knockout در شرایط ازمایشگاهی بسیار چسبنده بودند. به جز مشتق wzy EPEC۰۰۱ که قابلیت چسبندگی آن کمتر از سویه نوع وحشی آن است، شواهدی مستقیم نشان می دهد که OAg نقش کلیدی در پاتوژنز EPEC دارد. ما دو سروتیپ EPEC O را در سیلیکون و به صورت تجربی شناسایی کردیم. و همچنین قابلیت های پایبند OAgs آنها را مطالعه و بررسی کردیم، که نقش اساسی و بیمارب زای OAg را در EPEC برجسته کرد.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک ، آنتی ژن O ، خوشه ژن O- ، آنتی ژن ، سروتیپ ، چسبندگی