اثربخشی درمان خود شفقتی بر مشکلات یادگیری دردانش آموزان ۱۴ تا ۱۸ساله ی دارای اختلال یادگیری

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان خود شفقتی بر مشکلات یادگیری و ابعاد آن در بین دانش آموزان ۱۴ تا ۱۸ سالگی با اختلال یادگیری بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح دو گروه کنترل و آزمایش با پیش آزمون پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان ۱۴ تا ۱۸ ساله مبتلا به اختلالات یادگیری در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹شهر اصفهان بود. نمونه شامل ۳۰ نفر از این دانش آموزان بودند که از متخصصین مشاور تشخیص اختلالات یادگیری را دریافته کرده بودند و به صورت در دسترس انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل گمارش شدند (هر گروه ۱۵ نفر).در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار بود گروه آزمایش هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان خودشفقتی روی گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (ویلکات و همکاران،(۲۰۱۱بود داده های گردآوری شده در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر) بود. نتایج نشان داد که نمرات مشکلات یادگیری و ابعاد آن در گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون و د رمقایسه با گروه کنترل روند کاهشی داشته است .(P<۰/۰۱) با توجه به این نتایج میتوان نتیجه گرفت درمان خودشفقتی میتواند روش مناسبی برای بهبود مشکلات یادگیری باشد.

کلیدواژه ها:

درمان خود شفقتی ، مکشلات یادگیری ، دانش آموزان