احساس تنهایی دانشجویان با توجه به وضعیت پاندمی کرونا

تنهایی به عنوان یکی از نگرانی های عمده بهداشت عمومی شناخته شده که مرتبط با افزایش خطر بیماری های روحی و جسمی و رفتار خودکشی است. توصیه های مبنی بر ماندن در خانه و افزایش فاصله گذاریهای اجتماعی و فیزیکی در طی همه گیری کووید ۱۹موجب افزایش انزوای اجتماعی مردم شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان احساس تنهایی دانشجویان با توجه به وضعیت پاندمی کرونا بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه اصفهان بودند. تعداد ۱۸۸ نفر به صورت اینترنتی به شیوه گلوله برفی از طریق ایمیل و ارسال لینک در شبکه های اجتماعی مختلف به تکمیل پرسشنامه استاندارد احساس تنهایی دهشیری و همکاران و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی پرداختند. از دانشجویان خواسته شد با توجه به پاندمی کرونا به سوالات پرسشنامه تنهایی پاسخ دهند. نتایج نشان داد بیش از نیمی از دانشجویان اعلام کرده اند در دوران همه گیری کرونا بیش از دوران قبل از همه گیری کرونا احساس تنهایی می کنند. میانگین احساس تنهایی و دو خرده مقیاس تنهایی ناشی از ارتباط با خانواده و تنهایی ناشی از ارتباط با دوستان، به طور معناداری در مردان بیش از زنان بود. همچنین میزان احساس تنهایی و خرده مقیاس تنهایی عاطفی تنهایی به طور معناداری با افزایش سن کاهش می یابد. همچنین میانگین خرده مقیاس تنهایی عاطفی در کسانی که تعداد خواهر و برادرشان دو و کمتر از دو است به طور معناداری از کسانی که بیش از دو خواهر و برادر دارند بالاتر بود. با توجه به اثرات سوء احساس تنهایی، اتخاذ اقدامات موثر به منظور کاهش احساس تنهایی دانشجویان به ویژه در بحران پاندمی کرونا ضروری است.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، پاندمی کرونا ، دانشجویان