امید و تاب آوری و بهزیستی روانشناختی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان شهر سمیرم

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه امید و تاب آوری با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان شهر سمیرم بود. در این پژوهش ۱۵۰ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس نمونه پژوهش را تشکیل دادند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه پرسشنامه امید میلر ۱۹۸۱ و پرسشنامه تاب اوری را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که بین امید و تاب آوری با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیر تاب آوری قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی می باشد. سطح معناداری برای پژوهش حاضر а=۰/۰۵ می باشد.

کلیدواژه ها:

امید ، تاب آوری ، عملکرد تحصیلی