بررسی میزان شادکامی دانش آموزان در دوران کرونا

هدف از این پژوهش بررسی میزان شادکامی دانش آموزان در دوران کرونا بوده است. روش پژوهش توصیفی مقایسه ای و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه پژوهش دانش آموزان در استان مرکزی بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۹-۹۸ مشغول به تحصیل بودند، که از بین آنها تعداد ۷۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های شادکامی به صورت آنلاین تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده های حاصله، از روش های آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده با توجه به فرضیه های پژوهش نشان داد که شادکامی دانش آموزان با فضای فیزیکی مدارس رابطه معنی داری ندارد، به عبارت دیگر در مدارس با فضای فیزیکی مناسب و نامناسب یکسان است. همچنین بیانگر آن بود که شادکامی دانش آموزان با جنسیت آن-ها نیز رابطه معنی داری ندارد . علاوه بر آن شادکامی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی (آخرین معدل) رابطه معنی دار داشت. بر اساس یافته های پژوهش ،می توان نتیجه گرفت که کرونا در میزان رضایت از زندگی، میزان حرمت خود، بهزیستی فاعلی،رضایت خاطر و خلق مثبت دانش آموزان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

کرونا ، شادکامی ، رضایت از زندگی ، رضایت خاطر و خلق مثبت ، میزان حرمت