بررسی پلی مورفیسم مرغان بومی مازندران و اصفهان با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره

به منظور شناسایی چند شکلی جمعیت مرغان بومی مازندران و اصفهان با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره ای، ۲۰ نشانگر ریز ماهواره به نام های MCW۰۰۱۴، MCW۰۰۸۱، MCW۰۱۸۳، MCW۰۰۶۷، MCW۰۱۰۴، MCW۰۱۲۳، MCW۰۳۳۰، MCW۰۱۶۵، MCW۰۰۶۹، MCW۰۰۲۰، MCW۰۲۲۲، LEI۰۰۹۴،MCW۰۲۹۵ ،MCW۰۰۳۴ ، MCW۰۲۱۶، ADL۰۲۶۸، ADL۰۱۱۲، ADL۰۲۷۸و lEI۰۱۶۶ مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون به ترتیب از ۹۰ و ۱۵۰ مرغ بومی مرکز اصلاح نژاد مرغ بومی در مازندران و اصفهان به صورت تصادفی اخذ گردید و تخلیص DNA به روش بهینه شده استخراج نمکی انجام گرفت. تعداد آلل ها بین ۶-۱ عدد متغیر بودند. در جمعیت مازندران فقط جایگاه MCW۰۲۱۶ و در جمعیت اصفهان جایگاه های MCW۰۲۱۶، MCW۶۷ و MCW۲۲۲ تک شکل بودند. سایر جایگاه ها از چند شکلی مناسبی برخوردار بودند. به غیر از دو جایگاه MCW۲۲۲ و MCW۱۶۵ در جمعیت مازندران، سایر جایگاه ها انحراف معنی‎داری را در سطح پنج درصد از تعادل هاردی وینبرگ دارا بودند. دامنه هتروزیگوسیتی برای این جایگاه ها بین ۷۴۳۷/۰ (در جایگاه LEI۰۰۹۴) در جمعیت اصفهان و ۲۴۷۲/۰ (در جایگاه MCW۱۶۵) در جمعیت مازندران مشاهده شد. کمترین مقدار آلل موثر در هر دو جمعیت متعلق به جایگاه MCW۲۱۶ و بیشترین آلل موثر مربوط به جایگاه LEI۰۰۹۴ در جمعیت اصفهان بود. بیشترین PIC در جایگاه MCW۰۱۰۴ در جمعیت اصفهان و کمترین PIC در جایگاه MCW۱۶۵ در جمعیت مازندران دیده شد. در هر دو جمعیت جایگاه های دو آللی کمترین مقادیر شاخص شانون را نشان دادند. جایگاه های با آلل های بیشتر شاخص شانون بالاتری داشتند. به طور کلی میزان چند شکلی جمعیت-های مورد مطالعه نسبتا پایین بود.

کلیدواژه ها:

جایگاه ژنی ، چند شکلی ، آلل موثر ، هتروزیگوسیتی