تبیین ابعاد و مولفه های تاب آوری در مدیریت بحران آب (مورد مطالعه: شهر تهران)

باتوجه به ماهیت چندوجهی و پیچیدگی مفهوم تاب آوری، در اکثر مطالعات به ویژه مدیریت بحران حوزه آب، بدلیل عدم تمرکز بر معیارهای صحیح تاب آوری، نتایج قابل قبولی در یافته ها مشاهده نمی گردد. لذا این تحقیق با هدف تمرکز بر جامعیت مبانی در تعیین ابعاد و مولفه ها و در تلاش برای یافتن الگوی غنی در مدیریت بحران آب در جوامع شهری می باشد. در تحقیق پیش رو که به شیوه اکتشافی و توصیفی انجام شده، ضمن مرور منابع مختلف، تعداد ۱۰۶ پیشینه منتخب هم در حوزه عمومی تاب آوری و هم در حوزه اختصاصی تاب آوری آب، با بهره گیری از شبکه مضامین، طبقه بندی شده و پس از تعیین ابعاد، مولفه ها، میزان ارتباط اجزا با مسئله اصلی به شیوه مدلسازی معادلات ساختاری آزمون شده و بر اساس خروجی مدل، نمودار استخوان ماهی برای اجزا ترسیم گردید. مطابق یافته ها، تعداد ۵ بعد و ۳۰ مولفه به عنوان اجزای جوامع تاب آور در مدیریت بحرانهای حوزه آب تعیین و پس از اعمال نظر خبرگان تا سطح شاخص بندی، تعداد ۶۵ شاخص در شهر تهران در راستای هدف تحقیق معرفی شد و پس از بررسی میزان تبیین کنندگی هر بعد با مسئله اصلی و نیز مولفه ها با بعد مربوطه، الگوی مربوطه ترسیم گردید. تبیین ابعاد، مولفه ها و شاخص ها براساس نتایج این تحقیق، بدلیل غنی بودن و جامعیت در حوزه مبانی، الگوی مناسبی برای سنجش تاب آوری در مدیریت بحران آب در کلان شهرهایی همچون تهران می باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بحران آب ، شهر تهران ، ابعاد ، مولفه ها