ابعاد انسانی حفاظت از منابع طبیعی

افزایش مداخله گریهای انسانی ، بهره برداری های نامحدود از منابع ، رشد سریع جمعیت منجر به تخریب روزافزون منابع طبیعی شده است و بحرانهای زیست محیطی زیادی را بخصوص در کشورهای درحال توسعه به دنبال داشته است . اقدامات و سیاست کذاریهای اندکی جهت افزایش پایداری منابع زیستی وجود دارد که نیازمند تغییر و بازاندیشی است . بنابراین اساس آنها بایستی مبتنی بر تامین نیازهای فزآینده انسان و افزایش سازگاری با اکولوژی تعریف شود. هدف از مطالعه مورد نظر تاکید بر لزوم باز اندیشی در تفکرات و سیاست گذاری ها و بیان راهکارهای مناسب برای مدیریت است . بنابراین انسان جایگاه ویژه ای در حفاظت منابع طبیعی دارد. سیاستگذاران و برنامه ریزان تلاش کرده اندبا بهره گیری از اندیشه های نسبی و تمرکز بر دانش فنی و تکنولوژی به حفاظت منابع اقدام نمایند. دوره اندیشه های سنتی با با صنعتی شدن و رویکرد کشورهای اروپایی و آمریکا همراه بوده است . که منجر به تحولات شدید از جمله افزایش روند سرمایه گذاری، بهره گیری افسار گسیخته از منابع طبیعی ، افزایش سلطه انسان بر طبیعت گردیده است . بنابراین در این دوره با گسترش انقلاب صنعتی ، تکریم طبیعت کمتر مورد توجه قرار گرفت و سیاست گذاری ها بر اساس فایده گرایی من گرایانه برنامه ریزی گردید. علم و کارایی بر ارزشها برتری داشتند. پیامدهای نامطلوب این دوره منجر به تغییر اقلیم و از بین رفتن تنوع زیستی و بحران منابع آب شد که منجر به تغییر جهت گیری فکری حاکم بر حفاظت منابع گردید. بنابراین ارتقای سطح دانش و آگاهی عمومی امری ضروری تلقی می شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه حفاظت از منابع طبیعی و بیان اهمیت این موضوع انجام شد.

کلیدواژه ها:

حفاظت ، ترویج ، دانش منابع طبیعی ، تخریب