کارکرد آموزه های اخلاقی اسلام در حفاظت از محیط زیست

انسان به عنوان جانشین خداوند در زمین موظف است ضمن بهره وری از مواهب آن به عمران و آبادانی آن اهتمام ورزد و از تخریب وفسادش منع شده است این پژوهش با روش تحلیل توصیفی و با استناد به آموزههای اخلاقی دین در پی تحکیم و تعدیل این روابط دو سویه است یافته های تحقیق نشان میدهد اولا اسلام قلمرو محیط زیست را به گستره عالم آفرینش میداند بنابراین حفظ و زیبایی آن را ضروری می شمارد ثانیا تخریب محیط زیست را به عنوان فساد در زمین قلمداد میکند و ثالثا با نگاه متعادل به طبیعت به مثابه امانت الهی اصول و قواعد اخلاقی جهت حفاظت آن تنظیم کرده است.

کلیدواژه ها:

اسلام ، قرآن ، اخلاق ، آموزه های اخلاقی ، محیط زیست