رابطه هوش هیجانی با سلامت روانی و انگیزه تحصیلی در دانش آموزان طلاق دوره دوم متوسطه شهر اصفهان

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی با سلامت روانی و انگیزه تحصیلی در دانش آموزان طلاق دوره دوم متوسطه شهر اصفهان با استفاده از روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و به شیوه همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق تمامی دانش آموزان طلاق دوره دوم متوسطه شهر اصفهان بود که با توجه به گستردگی جامعه حاضر دانش آموزان طلاق دختر مدارس شهر اصفهان دوره دوم متوسطه به تعداد ۱۷۶ نفر به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردید. با توجه به اطلاعات فرمول کوکران تعداد ۱۲۱ نفر به روش تصادفی خوشهای به عنوان نمونه آماری نهایی انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های هوش هیجانی شاته، سلامت روانی گلدبرگ و هیلر و انگیزه تحصیلی والرند و همکاران بود که روایی این مقیاسها با نظرات اساتید و کارشناسان تایید شده و پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ تایید شد .(r> ۰/۷) جهت آزمون فرضیات از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی بهره تحت نرم افزار spss بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که هوش هیجانی با مشکلات روانی رابطه منفی معنادارو با انگیزه تحصیلی رابطه مثبت معناداری دارد .(P<۰/۰۵) از بین مولفه های هوش هیجانی تنها تنظیم هیجان و ارزیابی و بیان هیجان میتواند بصورت معناداری سلامت روانی دانش آموزان طلاق را پیش بینی نماید (P<۰/۰۵) در حالی که بهره برداری از هیجان تاثیر معناداری در سلامت روانی ندارد .(P>۰/۰۵) همچنین نتایج نشان داد که هوش هیجانی تاثیر معناداری در انگیزه تحصیلی دانش آموزان طلاق ندارد و نمی تواند آن را پیش بینی نماید .(P>۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سلامت روانی ، انگیزه تحصیلی ، دانش آموزان طلاق.