شاخص های زمانی و عوامل مرتبط با آن در بخش اورژانس بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی قم سال ۱۳۹۶

زمینه و هدف: بیماران مراجعه کننده به بخش های اورژانس نیاز به اقدامات درمانی فوری توسط پرسنل بخش اورژانس دارند. مدیریت زمان در ارائه خدمات درمانی بسیار حیاتی و کوتاهی از آن می تواند جان بیماران را به خطر اندازد. این مطالعه با هدف تعیین شاخص های زمانی و عوامل مرتبط با آن در بخش اورژانس بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ۲۵۰ بیمار مراجعه کننده به بخش اورژانس به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها فرم بازنگری شده "زمانی و گردش کار خدمات اورژانس" و زمان سنج بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و آزمون های ناپارامتری من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: زمان ورود بیمار تا تریاژ ۲/۱۳±۲/۷ دقیقه، زمان تریاژ تا ویزیت پزشک ۸/۳۷±۳/۲۱ دقیقه، زمان ویزیت پزشک تا تعیین تکلیف ۵/۴۰±۹/۲۸ ساعت، زمان تعیین تکلیف تا خروج ۵/۶۰±۸ ساعت و زمان کل ورود تا خروج از بخش ۰۷/۱۷±۴/۱۵ ساعت بدست آمد. میانگین زمان های مورد بررسی بر حسب تاهل، شدت بیماری و علت بیماری اختلاف معنی داری (۰۵/۰>p) داشتند به طوری که بیشترین میانگین زمان کل ورود تا خروج در گروه بیماران متاهل، بیماران با شدت بیماری فوری و علت داخلی اتفاق افتاده بود. نتیجه گیری: رعایت شاخص های زمانی در بخش های اورژانس بیمارستان ها به مدیریت زمان مسئولین نیاز دارد. رسیدن به استاندارد بین المللی نیازمند اصلاح خطی مشی ها، اصول و فرایندهای اجرایی مدیریت بیمارستان است. سیاست گذاری باید بر پایه ی سازماندهی اقدامات درمانی و پیشگیری از ازدحام و جلوگیری از اثرات نامناسب آن بر مراقبت بیماران بنا شود

کلیدواژه ها:

waiting time ، emergency department ، time indices ، related factors ، زمان انتظار ، بخش اورژانس ، شاخص های زمانی ، عوامل مرتبط