رهیافت الگوهای معماری فضاهای باز آموزشی مبتنی بر تقویت یادگیری

مدرسه جایی است که افراد برای همکاری و یاوری و آموختن مقررات، قوانین و یادگیری استدلال، منطق و زیبایی شناختی هستی، مهارت خواندن و نوشتن و حساب کردن وارد می شوند و طی فرآیندی نه چندان زود و برابر اصول و قواعد و جریان های مشابه و مشترک علمی به یادگیری می پردازند. یادگیری حتی زمانی که به آن فکر نمی کنیم نیز اتفاق می افتد با این تفکر که رفتار در خلا رخ نمی دهد، بنابراین رفتارهای گوناگون که شکل می گیرند، مرتبط با محیط کالبدی است و عناصری که در کنار هم معنادار می شوند محیط یادگیری را شکل خواهند داد و ویژگی ها و کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف تاثیر گذار می باشند. محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت افراد دارند. فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان است که تحقق این امر از طریق معماری و طراحی جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتارکودکان امکان پذیر می شود. محققان و روانشناسان با مطالعه نظریات یادگیری و عوامل موثر بر یادگیری و تاثیر ارتباط با فضای باز آموزشی به مواردی از قبیل: مشارکت فعال، مشارکت اجتماعی، فعالیت های معنادار، بکارگیری فعالیتهای اصیل یادگیری، ایجاد درک و فهم عمیق و ... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند، برخورده اند که در جریان مقاله به بررسی دقیقتر آنها پرداخته خواهد شد. در این تحقیق از روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای به این مولفه ها پرداخته شده است و در پایان نیز پیشنهاداتی جهت طراحی فضاهای باز آموزشی مطرح گردیده است.

کلیدواژه ها:

فضای باز ، آموزش ، یادگیری ، معماری