بررسی اثر استفاده از بریس زانو بر هم انقباضی عمومی عضلات منتخب اندام تحتانی سالمندان طی راه رفتن

تغییراتی که با افزایش سن در سیستمهای برقرارکننده تعادل نظیر سیستمهای اسکلتی-عضلانی، سیستم دهلیزی، سیستم حسی-پیکری و سیستم بینایی به وجود میآید منجر به کاهش تعادل می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی بریس زانو بر همانقباضی مفصل زانو در سالمندان طی راه رفتن بود. در این پژوهش نیمه تجربی و آزمایشگاهی تعداد ۳۰ نفر از سالمندان شهرستان اردبیل با میانگین سنی ۴۵/۶۶±۱۲/۴ سال، قد۰۱/۱۷۱±۳۹/۷ سانتیمتر، وزن ۶۳/۸۱±۸۷/۸ کیلوگرم و شاخص توده بدن ۱۱/۲۹±۱۴/۲ کیلوگرم بر مترمربع به صورت در دسترس اتخاب شدند. جهت ثبت فعالیت عضلات از دستگاه الکترومایوگرافی (Datalite Biometrics LTD, UK) با الکترودهای سطحی مدل دو قطبی (ساخت کشور انگلستان) فرکانس نمونه برداری ۱۰۰۰ هرتز استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد اثر عامل بریس و اثر تعاملی بریس و جنسیت بر هم انقباضی عمومی عضلات مفصل زانو معنادار نبود .(P>۰۵/۰) اثر عامل جنسیت بر هم انقباضی عمومی عضلات مفصل زانو طی فاز پاسخ بارگیری اختلاف معناداری را نشان داد .(P=۰۲۴/۰) به گونهای که در مقایسه جفتی گروه زنان و مردان، از لحاظ آماری مقادیر گروه زنان بالاتر بود.نتیجه گیری: کاهش هم انقباضی عمومی طی شرایط راه رفتن با بریس نسبت به شرایط راه رفتن بدون بریس در فاز هل دادن می تواند موجب کاهش مصرف انرژی گردد. اگرچه کاهش این مولفه به عنوان یک مکانیزم جبرانی در شرایط خستگی می تواند باعث کاهش مصرف انرژی شود اما از سوی دیگر می تواند پایداری مفصل زانو را کاهش دهد. کاهش پایداری زانو به نوبه ی خود می تواند باعث کاهش کنترل حرکتی شده و زمینه ساز بروز آسیب های اسکلتی-عضلانی گردد. بنابراین با توجه به گزارش کاهش هم انقباضی عمومی طی فاز هل دادن در عضلات اطراف زانو این تغییرات ممکن است سبب کاهش در عملکرد حرکتی و تغییر الگوی راه رفتن و حتی بروز آسیب در اندام تحتانی بخصوص مفصل زانو گردد.

کلیدواژه ها:

بریس زانو ، هم انقباضی ، سالمندان