اخلاقیات در اقتصاد مقاومتی

ارتباط اخلاق و اقتصاد و ظرفیت تاثیر گذاری هر یک بر دیگری همواره از بحث های ریشه دار در مطالعاتاین دو رشته بوده است. یکی از ارکان اساسی اقتصاد در ایران که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، اخلاقیاتاقتصادی است. اقتصاد مقاومتی مفهومی است که درپی مقاوم سازی، بحران زدایی وترمیم ساختارهاونهادهای فرسوده و ناکارآمد موجود اقتصادی مطرح می شود که به طور قطع باور و مشارکت همگانی و اعمالمدیریت های عقلایی و مدبرانه، پیش شرط و لازم چنین موضوعی است. اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی هاو تاکید روی مزیت های تولید داخل و تلاش برای خودباوری می باشد .از سوی دیگر موفقیت هیچ برنامه،سیاست کلی، استراتژی و هدفی قابل دسترسی نیست مگر با معیار قرار دادن مسائل اخلاقی. رعایت اخلاق درجامعه، امری لازم و ضروری بوده تا جامعه از یک سو دچار تعارض نشود و از سوی دیگر، با اتخاذ تصمیماتمنطقی و خردمندانه منافع بلندمدت خود را ضمانت نماید. به یقین سیاست اقتصاد مقاومتی ابلاغ شده از سویمقام معظم رهبری نیز از این موضوع مستثنی نیست. درک، پیاده سازی، اجرای اقتصاد مقاومتی مستلزم رعایتموازین اخلاق خواهد بود. موضوع اخلاق در اقتصاد مقاومتی با توجه به اهمیت ویژه ای که در کشور دارا میباشد و اقتصاد مقاومتی بدون در نظر گرفتن بحث اخلاق دارای نقصان است و این مساله باید مورد توجه قرارگیرد. در این مقاله مبانی نظری اخلاق با تکیه بر اقتصاد مقاومتی مورد برسی قرار می گیرد و با بیان ضررتاعمال ان پیشنهادهای عملی برای این مهم ارایه می گردد. در این تحقیق می توان عنوان کرد که پیشنیاز اعمالاقتصاد مقاومتی بر پایه پایبندی تمام عوامل اقتصادی به اخلاق می باشد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد مقاومتی ، اخلاق