بررسی رابطه خوش بینی و انعطاف پذیری روان شناختی با استرس کرونا

هدف مطالعه حاضر بررسی نقش خوش بینی و انعطاف پذیری در روشن سازی مکانیسم اساسی بین استرس ویروس کرونا و مشکلات روانی در طی همه گیری بود. به طور خاص ، این مطالعه باهدف ارائه شواهد قطعی تر برای ایجاد مداخلاتی که به مقابله موثر با بحران و کاهش مشکلات بهداشت روان کمک می کند انجام شده است و درواقع انتظار پیامد و عملکرد افراد را در موقعیت ها و شرایط خاص می سنجد . نتایج مطالعه به طورکلی وجود رابطه معنادار خوش بینی و انعطاف پذیری روان شناختی در ارتباط با استرس ویروس کرونا و مشکلات روانی را نشان می دهد . روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف نظری و از حیث ماهیت همبستگی است .جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معلمان مقطع دبیرستان دخترانه و پسرانه شهرستان درگز که در سال ۱۳۹۹ مشغول به تدریس بوده اند و ازآنجاکه به دلیل محدود بودن حجم جامعه آماری با استفاده از جدول مورگان و کرچسی وبا استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ساده به حجم ۱۷۰ نفر انتخاب گردید .ابزار مورداستفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه های استاندارد خوش بینی شییر وکارور ( ۱۹۸۵ ) و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس ووندرال ( ۲۰۱۰ ) و پرسشنامه مقیاس استرس کرونا علی پور و همکاران ( ۱۳۹۸ ) بوده که روایی آن ها از طریق روش اعتبار محتوا و هم چنین پایائی آن از طریق آلفای کرانباخ که بالاتر از ۷۰ % بوده تائید شده است لازم به ذکر است برای تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد رگرسیون چند متغیره و نرم افزار اس پی اس اس برای بررسی و آزمون فرضیه ها استفاده گردید است .نتایج پژوهش گویای آن است که بر حسب تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش در سطح خطای ۵ درصد با ۹۵ درصد اطمینان می توان گفت که بین خوش بینی و انعطاف پذیری روان شناختی ارتباط معناداری وجود دارد .افراد خوش بین و انعطاف پذیر دارای انگیزه ها وگزینه هایی برای کنترل روند اقدامات خود در بیشتر شرایط هستند. به عبارت دیگر افراد دارای انعطاف پذیری بالا توانائی درک موقعیت و پیدا کردن راه حل برای برخورد با موقعیت های بحرانی را دارند که منجر به ایجاد خوش بینی در آن ها می شود درواقع انتظار پیامد و انتظار عملکرد در این گونه افراد در سطح بالائی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، انعطاف پذیری روان شناختی ، استرس