رابطه بین شدت ضربه به دندان و نوع آسیب دندانی در ورزشکاران

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 138

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC01_176

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: شیوع ترومای دندانی در ورزشکاران نسبت به سایر اقشار جامعه بیشتراست، بطوری که ورزش به عنوان شایع ترین فاکتور اتیولوژیک ترومای دندانی شناخته شده است. تروماهای شدید دندانی می تواند بیش از یکسال آثار سوء روانی بر فرد آسیب دیده و خانواده او داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین شدت ضربه به دندان و نوع آسیب دندانی در ورزشکاران مرد استان اردبیل انجام شد.روش کار: ورزشکاران مرد رشته های ورزشی کشتی، فوتبال، بسکتبال، والیبال و ورزش های رزمی باشگاه های ورزشی حرفه ای و غیر حرفه ای استان اردبیل جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند برای تعیین حجم نمونه از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان استفاده شد و حجم نمونه ۴۴۹ نفر بدست آمد و واحدهای نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه و معاینه بالینی استفاده شد. اطلاعات مربوط به شدت ضربه به دندان و نوع آسیب دندانی با حضور در باشگاه توسط محقق تکمیل و در صورت آسیب دندانی معاینه بالینی از نظربررسی نوع صدمات دندانی توسط دندانپزشک بعمل آمده و راهنمایی لازم ارائه می شد. دراین پژوهش به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری مجذور کای و مونت کارلو با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۴ استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد که محل آسیب تعداد ۹۳ نفر (%۷۸/۲) در دندانهای فک بالا و محل آسیب تعداد ۲۶ نفر((%۲۱/۸ آنها در دندانهای فک پائین می باشد. همچنین بیشترین نوع آسیب شکستگی مینا و عاج و کمترین نوع آن آوالژن دندان بود و بین شدت ضربه به دندان و نوع آسیب دندانی آزمودنی ها رابطه معنی داری وجود داشت .(P=۰/۰۰۲) بطوریکه با افزایش شدت ضربه نوع شکستگی از شکستگی مینای دندان به طرف شکستگی کامل تمایل نشان می داد.بحث: بیشتر بودن صدمات در فک بالا نسبت به فک پائین می تواند به دلیل پوشش دندانهای قدامی فک پائین توسط دندانهای فک بالا و آناتومی خاص دندانهای قدامی بالا باشد. نتایج این مطالعه با یافته های یانگ وهمکاران ( (۲۰۱۵، زواشکیانی و همکاران (۱۳۸۵)، تریبست و همکاران ( (۲۰۱۸، فلاندرز و بات (۱۹۹۵)، پتروویچ وهمکاران (۲۰۱۶) همخوانی دارد.نتیجه گیری: آسیب دندانهای فک بالایی در ضربات ورزشی بیشتر از آسیب دندانهای فک پائینی می باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عباس نقی زاده باقی

دانشیار مدیریت ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

ناصر سرعتی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازاریابی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی ، ایران