واکنش های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل راعی (Hypericum perferatum) در پاسخ به تنش شوری و محلول پاشی اسید سالیسیلیک
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 9، شماره: 38
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-9-38_025
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
تنش شوری یکی از عمدهترین موانع در تولید موفق محصولات کشاورزی است. ترکیبات هورمونی مانند اسید سالیسیلیک به عنوان تنظیمکننده رشد گیاهی میتواند اثرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی متفاوتی در گیاهان تحت تنش شوری ایفا کند. در پژوهش حاضر اثر غلظتها مختلف کلرید سدیم (۲، ۶ و ۱۰ دسیزیمنس بر متر) و محلولپاشی اسید سالیسیلیک (صفر، ۲۵/۰ و ۵/۰ میلیمولار) بر محتوای نسبی آب برگ، پرولین، آنتوسیانین، فنل، فلاونوئید و ماده خشک ریشه و اندام هوایی در طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. زمانی که گیاهان به ارتفاع ۱۰ سانتیمتری رسیدند، محلولپاشی ۲ مرتبه و با فاصله زمانی ۷ روز انجام شد و بعد از آن تیمار شوری آغاز گردید. نتایج نشان داد تیمارهای شوری باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ و ماده خشک اندام هوایی و ریشه شدند، در حالی که کاربرد اسید سالیسیلیک باعث افزایش این صفات تحت شرایط تنش شوری شد. محلولپاشی اسید سالیسیلیک منجر به افزایش پرولین و آنتوسیانین برگ به ویژه در سطح ۶ دسیزیمنس بر متر شوری شد. تنش شوری شدید و اسید سالیسیلیک در سطح ۲۵/۰ میلیمولار مقدار فنل برگ و ریشه را به ترتیب ۱۳ و ۱۷ درصد افزایش دادند. بیشترین افزایش فلاونوئید برگ و ریشه برابر ۶۶ و ۸۹ درصد در تنش شوری شدید با کاربرد ۵/۰ میلیمولار اسید سالیسیلیک بود. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد با استفاده از غلظت ۲۵/۰ میلیمولار اسید سالیسیلیک میتوان اثرات منفی تنش شوری به ویژه در سطح ۶ دسیزیمنس بر متر کلرید سدیم در گیاه گل راعی را کاهش داد و به علاوه موجب افزایش مقاومت این گیاه شد.
کلیدواژه ها:
Anthocyanin ، Proline ، Flavonoids ، Phenol ، Relative water content. ، آنتوسیانین ، پرولین ، فلاونوئیدها ، فنل ، محتوای آب نسبی
نویسندگان
سارا علی نیان جوزدانی
Shahrekord University
محمد رفیعی الحسینی
Shahrekord University
جمشید رزمجو
Isfahan University of Technology
بابک بحرینی نژاد
Isfahan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :