توسعه متامدلی برای تخمین ضرایب آیرودینامیک بدنه بالگرد بر مبنای مدل کریجینگ معمولی

امروزه مدل سازی و آزمایشات کامپیوتری در بهینه سازی طراحی محصولات به طور گسترده بکار برده می شوند. در طراحی شکل هندسی بدنه بالگرد، بکارگیری تکنیک شبیه سازی دینامیک سیال محاسباتی ( CFD ) روی کامپیوتر به منظور تخمین ضرایب آیرودینامیک بدنه بالگرد، منجر به کاهش زمان و هزینه های فرآیند طراحی شده است. اگر چه روش CFD نسبت به روش آزمایشات تست تونل باد ارزان تر است اما آزمایشات کامپیوتری هنوز زمان بر و پرهزینه است. در این مقاله، با هدف کاهش زمان و هزینه های طراحی بدنه بالگرد از طریق ترکیب و یکپارچه سازی روش های شبیه سازیدینامیک سیال محاسباتی و کریجینگ معمولی، متامدلی ارائه می شود که مدل کامپیوتری اصلی را تقریب می زند و قادر است ضرایب آیرودینامیک بدنه را در هر زوایه حمله دلخواه با دقت مناسب مهندسی برآورد نماید. متامدل پیشنهادی از دقت بالاتر و خطای کمتر در تخمین ضرایب آیرودینامیک بدنه بالگرد، نسبت به سایر روش ها نظیر اسپلاین، رگرسیون، وزن دهی عکس فاصله، توابع پایه ای شعاعی و کریجینگ ساده برخوردار است. در پایان، یک مطالعه موردی برای تخمین ضرایب آیرودینامیکی پسا ( DC)، برآ ( LC ) و گشتاور پیچشی ( MC ) بدنه بالگرد Bell ۲۱۲ ارائه شده است که کاربردپذیری و کارآیی روش پیشنهادی و دقت بالاتر آن نسبت به سایر روش ها را اثبات می کند

کلیدواژه ها:

ضرایب آیرودینامیک بدنه بالگرد ، آزمایشات کامپیوتری ، دینامیک سیال محاسباتی ، متامدل ، کریجینگ معمولی