بررسی آزمون های تعیین کننده کیفیت قیرهای امولسیونی و اثر لاتکس SBR بر خصوصیات قیر امولسیون

در سال های اخیر قیرهای امولسیون جایگزین قیرهای محلول در راهسازی و راهداری شده است. قیرهای امولسیون توجیه فنی و اقتصادی خوبی برای جایگزین شدن با قیرهای محلول را دارد. قیرهای امولسیون تمام عملکردی که قیرهای محلول می تواند داشته باشد را به همراه دارد و حتی دامنه مصرف آن از قیر محلول گسترده تر است بطور مثال استفاده از قیر امولسیون در شرایط مرطوب نیز امکان پذیر است. امولسیون به دلیل داشتن بار ذره ای، می تواند به مصالح بخوبی چسبیده و عملکرد مناسبی را از خود نشان می دهد.از جمله کاربردهای قیرهای امولسیون، استفاده از آن در اجرای آسفالت حفاظتی ریزدانه (میکروسرفیسینگ) است. باتوجه به دستورالعمل های تعریف شده برای این نوع آسفالت حفاظتی، استفاده از لاتکس به عنوان بهبود دهنده عملکرد این نوع آسفالت توصیه می شود. لذا در این تحقیق با اضافه کردن لاتکس به میزان ۳، ۵ و ۷ درصد وزن قیر امولسیون و انجام آزمون های ویسکوزیته، لکه، درجه نفوذ، نقطه نرمی و بازگشت الاستیک اثر لاتکس بر قیر امولسیون مورد بررسی قرار گرفته است.اضافه کردن لاتکس به قیر امولسیون باعث افزایش نقطه نرمی به میزان ۲۰ درصد و کاهش آزمون درجه نفوذ ۳۲ درصد در مورد قیر خالص باقیمانده پس از تقطیر امولسیون نتیجه داده است. افزودن لاتکس در آزمون بازگشت الاستیک قیر نشان داد حدود ۶۰ درصد بهبود وضعیت نسبت به حالت بدون لاتکس را خواهیم داشت. استفاده از مقدار ۷ درصد از لاتکس ایرانی می تواند نتایج قابل قبول و اصلاح خواص قیر امولسیون را بدنبال داشته باشد که بیشتر از این مقدار در خواص اولیه قیر امولسیون نتیجه معکوس داشته باشد و باعث ایجاد لخته گردد.

کلیدواژه ها:

قیر امولسیون ، لاتکس ، برگشت پذیری ، درجه نفوذ ، میکروسرفیسینگ