بررسی مشارکت شهروندان در بازآفرینی بافت های فرسوده شهری (مورد مطالعه: مناطق شهر ساری)

بافت فرسوده شهری به عرصه هایی از محدوده قانونی شهرها اطلاق می شود که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره- تاسیسات- خدمات و زیر ساختهای شهری آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی، محیطی واقتصادی نازلی برخوردارند این بافت ها به دلیل فقر ساکنان و مالکان آن ها، امکان نوسازی خودبه خودی را نداشته و نیز سرمایه گذاران انگیزه ای برای سرمایه گذاری در آن را ندارند. سیاست های ناکارآمد در زمینه بافت های فرسوده و کیفیت پایین زیست پذیری در این مناطق، نیاز به رویکرد نوینی در تهیه و اجرای برنامه های احیاء را مطرح می کند. بدین منظور رویکرد بازآفرینی می تواند الگوی مناسبی برای جلوگیری از پیامدهای ناکارآمدی فرسودگی بافت های شهری باشد. دراین راستا، در جهت تحقق مشارکت فعال نهادها، تعامل مستمر و مداوم با اجتماعات محلی از الزامات حل مسئله می باشد. چراکه بدون استفاده از ظرفیت اجتماعات محلی، مدیریت شهری نخواهد توانست از تمام ظرفیت های خود استفاده کند. همچنین توجه به بازآفرینی و نوسازی بافت های فرسوده شهری شهر ساری، یک مقوله ی مهم است که با توجه به گستردگی نواحی شهری، نیازمند همیاری و همکاری چندوجهی شهروندان است. از این تحقیق می توان به ضرورت جلب مشارکت مردمی به عنوان یکی از مهمترین ارکان موفقیت در ساماندهی و بازسازی بافت های فرسوده شهر ساری اشاره کرد.از یافته های این تحقیق می توان به شناسایی وضع موجود و امکانات و پناسیل های بالقوه بافت های فرسوده می تواند به عنوان عامل تاثیر گذار در بازسازی بافت های فرسوده به یک پارادایم تبدیل شود. پژوهش حاضر به لحاظ روش، بنیادی و به جهت ماهیت توصیفی – تحلیلی و با استفاده از تکنیک SWOT و از نرم افزار GIS در این پژوهش استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر از اسناد کتابخانه ای و مطالعات نظری مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است و در نهایت با استفاده از تحلیل اسنادی به تبیین موضوع پرداخته است.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهروندان ، بازآفرینی ، بافت های فرسوده شهری ، شهر ساری