فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی

  مقدمه : شرایط پرتنش و غیر قابل پیش بینی در بخش پیش بیمارستانی باعث تحمیل فشارهای روانی زیاد بر کارکنان فوریت های پزشکی شده که می تواند در بلند مدت آثار و عواقب جدی در پی داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی شهرستان شاهرود در سال ۱۳۹۲ انجام شد.   مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-همبستگی بر روی ۱۱۴ نفر از کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی شهرستان شاهرود که بطور در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل فرم اطلاعات فردی و شغلی و "پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ" " Maslach Burnout Questionnaire " بود که پس از تایید روایی محتوا و پایایی به روش بازآزمایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها : فرسودگی شغلی در اکثر کارکنان از لحاظ تکرار (۷۸/۵۳ درصد) و شدت (۸۲/۴۳ درصد) در سطح متوسط قرار داشت. بین فرسودگی شغلی با سن ( ۰۰۱/۰ P< ) ، سابقه کاری ( ۰۲/۰ P= ) و ساعت کاری ( ۰۰۱/۰ P< ) همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت، اما با وضعیت تاهل و میزان تحصیلات همبستگی معنی داری مشاهده نشد.   نتیجه گیری: فرسودگی شغلی در بین کارکنان فوریت های پزشکی در حد متوسط بود که با افزایش سن و سابقه کاری، فرسودگی شغلی نیز در این کارکنان افزایش می یابد. پیشنهاد می شود آموزش در راستای کاهش و تعدیل عوامل تاثیرگذار اجرا گردد.  

کلیدواژه ها:

Emergency medicine ، Burnout ، Emergency. ، فوریت های پزشکی ، فرسودگی شغلی ، اورژانس