مدیریت شهری در کشورهای درحال توسعه

با گسترش روزافزون شهرنشینی در سال های اخیر یافتن یک مدل مناسب با استفاده از تجربیات دیگر کشورها در عرصه ی مدیریت شهرها راهکاری برای تجربه اندوزی است. ازطرفی دیگر اداره یک شهر بدون مدیریت امکان پذیر نیست. گسترش شهرها، طراحان، برنامه ریزان و کارشناسان امور شهری را به مطالعه بیشتر در ابعاد گوناگون توسعه مناطق شهری و تجزیه و تحلیل وجود گوناگون مدیریت شهری به منظور ارائه راهکارهای نوین واداشته است. شهرهای بزرگ از یک سو به نسبت جمعیت و تراکم شان دارای پیچیدگی های خاصی در مدیریت و اداره شهر هستند و از سوی دیگر شهرهای کوچک و میانی نیز با معضلات و مشکلات و مسائلی مواجه اند؛ لذا اگر با برنامه و هدفمند در جهت حل این مسائل اقدام نشود، در آینده گره مدیریت شهری کشور در سطح ملی و منطقه ای و محلی کورتر خواهد شد. در اغلب کشورهای در حال توسعه گرایش برنامه ریزان به تمرکززدایی فضایی، کاهش نابرابری های منطقه ای و دوگانگی شهری- روستایی در دهه های اخیر، منجر به اتخاذ راهبردهای شهرنشینی متفاوتی گردیده است. دراین مقاله محقق تلاش کرده تا با بررسی شرایط کشورهای درحال توسعه و مقایسه با کشورهای توسعه یافته راهی را پیش روی سایر پژوهشگران درجهت اتخاذ راهبردهای اساسی جهت مدیریت شهری بهتردراین کشورها بگشاید. دراین مقاله همچنین به بررسی وضعیت کشور ایران به عنوان کشوری درحال توسعه یا توسعه نیافته نیز پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، درحال توسعه ، الگوهای مدیریت شهری