معیارهای طراحی فضاهای آموزشی آینده

در ادبیات معماری فضای آموزشی به عنوان معلم دوم شناخته می شود. بحث آموزش از طریق محیط و فضای آموزشی چندین سال است که جای خود را در تحقیقات بین المللی در زمینه طراحی فضاهای آموزشی باز نموده است . با وجود این معماری مدارس در ایران از نظر مفهوم و ماهیت ، در معیارها چندان تفاوتی با معیارهای شکل گیری مدارس اولیه همچون دارالفنون ندارد . ساختمانهای آموزشی در ایران را نمی توان به عنوان دستیار امر آموزش قلمداد نمود . رفع این نقیصه با شناخت معیارهای معماری و تاثیر آن در امر آموزش میسر خواهد بود.با در نظر گرفتن مباحث و شیوه های تدریس درآینده ، نقش فضای آموزشی بسیار جدی تر از تصورات فعلی خواهد بود.. فضای آموزشی از طریق پشتیبانی و مهیا نمودن بستر ، زمینه های اجرای مطلوب برنامه های آموزشی را فراهم می آورد، بلکه خود این کالبد باید آموزنده ، تفکر انگیز .خلاقیت زا ، متضمن سلامتی ورشد آموزش گیرنده ها باشد. دراین مقاله خلاصه ای از آخرین نظریات امر آموزش و نیازها و الزامات معماری در اجرایی ساختن این نظریات و افق آموزش آینده و ساختمانهای آموزشی ارائه گردیده است سپس برنامه های آموزشی آینده و تاثیرات محیط فیزیکی در برنامه های آموزشی و تحقیقات انجام شده در این زمینه مرور گردیده است . معیارهای ارائه شده در این مقاله چنانچه از ریز مطالعات برمی آید برکیفیت و ماندگاری آموزش تاثیرگذار بوده و موجب ارتقاء کیفیت ، ایجاد انگیزه یادگیری ، سلامت دانش آموزان و دانشجویان و انطباق با نیازهای آینده قابل پیش بینی در امر آموزش را ارائه خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، معیارطراحی ، اجزای مدرسه ، آموزش آینده