رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده و خودانتقادی دانشجویان دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده و خودانتقادی در دانشجویان بادامنه سنی ۱۸ تا ۲۸ سال دانشگاه اصفهان، انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگیاست. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان ۱۸ تا ۲۸ سال دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود؛ که از این میان، ۲۲۸ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه با روش تصادفی ساده انتخابشدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سبک های فرزندپروری ادراک شده (شیفر، ۱۹۶۵) و پرسشنامهخودانتقادی (گیلبرت و همکاران، ۲۰۰۴) استفاده شد. داده های پژوهش، با آزمون تحلیل واریانسیک راهه (ANOVA) و آزمون تی نمونه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که به طور کلی میان سبک های فرزندپروری ادراک شده و خودانتقادی دانشجویان در سطح P<۰.۰۰۰ رابطه معنادار وجود دارد. یافته ها استنباط نمودند، دانشجویانی که سبک فرزندپروری والدین خود را، سبکسهل گیر و مقتدر ادراک نموده اند، خودانتقادی بیشتری نسبت به دیگر سبک ها گزارش کرده اند. هم چنینمیان پسران و دختران دانشجو از نظر میزان خودانتقادی، تفاوت معناداری یافت نشد.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ادراک شده ، خودانتقادی ، دانشجویان