مقایسه روش های شبکه عصبی و ماشین بردار پشتیبان در استخراج نقشه های کاربری و پوشش اراضی با استفاده از تصاویر لندست ۸ (مطالعه موردی: حوضه صوفی چای)

تهیه نقشه کاربری و پوشش اراضی برای برنامه­ریزی و مدیریت منابع طبیعی امری ضروری می­باشد. در این بین استفاده از داده­های سنجش از دور با توجه به ارائه اطلاعات به روز، پوشش تکراری، کم­هزینه بودن در ارزیابی منابع طبیعی جایگاه خاصی دارد. لذا در این پژوهش، تصاویر لندست ۸ به­عنوان داده ورودی برای تهیه نقشه کاربری اراضی در سطح ۲و۱ مورد استفاده قرار گرفت. در این بین، با توجه به جدید بودن این تصاویر، تصحیحات رادیومتریک با استفاده از روابط موجود در محیط مدل ­از نرم­فزار Erdas فرمول­نویسی شد. هم­چنین از شاخص­های گیاهی NDVI، خاک بایر (BI) و سه مولفه اصلی آنالیز مولفه­های اصلی (PCA) به­عنوان ورودی در کنار دیگر باندها برای افزایش دقت طبقه­بندی مورد استفاده قرار گرفت. از طرفی توابع کرنل­ها و رتبه­های چندجمله­ای روش ماشین بردار پشتیبان (SVM) مورد ارزیابی قرار گرفت و بهترین نتیجه این روش با روش شبکه عصبی مصنوعی (ANN) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که دقت روش ماشین بردار پشتیبان ۹۲٪ با ضریب کاپا ۹۱/۰ و روش شبکه عصبی ۸۹٪ با ضریب کاپا ۸۷/۰ می­­باشد هم­چنین جایی که کلاس­ها رفتار طیفی مشابهی را از خود نشان می­دهند روش SVM کارایی بهتری از خود نشان می­دهد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، لندست ۸ ، شاخص های گیاهی و خاک بایر ، ANN ، SVM